Papier z rzucikiem: Różnice pomiędzy wersjami
(→Papier z rzucikiem) |
(→Grafika) |
||
(Nie pokazano 3 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
Linia 16: | Linia 16: | ||
<gallery> | <gallery> | ||
− | File: | + | File:Melanz1.jpg|Papier z rzucikiem |
− | + | File:Melanz2.jpg|Papier z rzucikiem | |
+ | File:Melanz3.jpg|Papier z rzucikiem | ||
+ | File:Melanz4.jpg|Papier z rzucikiem | ||
</gallery> | </gallery> | ||
Linia 25: | Linia 27: | ||
---- | ---- | ||
− | Autor: ''' | + | Autor: '''E.P.''' |
Aktualna wersja na dzień 14:49, 4 mar 2022
Spis treści
Papier z rzucikiem
(papier melirowany, papier z barwnym rzucikiem, z barwnymi włóknami, papier melanżowy) (ang. granite paper, fr. papier mélangé de fils de soie, niem. Faserpapier, Ingrainpapier)
Papier z barwnymi włóknami dodanymi do masy papierniczej, nadającymi papierowi niejednolity, melanżowy wygląd. Papier z barwnymi włóknami został wynaleziony w 1881 r., po raz pierwszy zastosowany w Szwajcarii w produkcji znaczków pocztowych; barwne włókna stanowiły zabezpieczenie przed fałszowaniem znaczków. Papiery oraz kartony z rzucikiem produkowano także jako papiery ozdobne, na potrzeby introligatorskie, ponadto barwne włókna dodawano do bibuł atramentowych.
Do masy papierowej dodawano strzyżę jedwabną lub wełnianą; są to włókna pochodzenia zwierzęcego, białkowe. Wybarwianie strzyży zachodziło, w masie papierniczej, do której dodawano barwniki kwasowe bezpośrednie, którymi nie barwią się włókna celulozowe (roślinne). Barwniki bezpośrednie stosowano w kilku podstawowych kolorach: niebieskim, czerwonym, zielonym. Produkowano także papier z włóknami roślinnymi, bawełnianymi lub lnianymi, a nawet syntetycznymi, zabarwionymi przed dodaniem do masy.
W języku niemieckim rozróżniano papier z włóknami jedwabnymi – Faserpapier od papieru z włóknami wełnianymi – Ingrainpapier.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Papier maszynowy
Grafika
Przypisy
- S. Jakucewicz, S. Khadzynova, Sposoby zabezpieczania dokumentów, Łódź 2020, s. 83-84.
Autor: E.P.