Płowienie: Różnice pomiędzy wersjami
(→Płowienie) |
(→Płowienie) |
||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
Zjawisko degradacji dotyczące wielu materiałów skutkujące zmianą barwy spowodowaną przede wszystkim wpływem światła, podwyższoną temperaturą lub zanieczyszczeniami powietrza. W introligatorstwie kojarzone głównie z blaknięciem partii obleczenia wystawionych na działanie światła i powietrza, z tego powodu głównie dotyczy grzbietów książek. | Zjawisko degradacji dotyczące wielu materiałów skutkujące zmianą barwy spowodowaną przede wszystkim wpływem światła, podwyższoną temperaturą lub zanieczyszczeniami powietrza. W introligatorstwie kojarzone głównie z blaknięciem partii obleczenia wystawionych na działanie światła i powietrza, z tego powodu głównie dotyczy grzbietów książek. | ||
| − | Od momentu wprowadzenia oświetlenia gazowego, obserwowano zachodzenie intensywnych zmian fizycznych i chemicznych. Stwierdzono że rodniki kwasu siarkowego znajdujące się w powietrzu powodują degradację niektórych garbników, jak np. myrobalan (migdałecznik chebułowiec), divi-divi, co powoduje zmianę barwy oraz kruszenie się skóry ( | + | Od momentu wprowadzenia oświetlenia gazowego, obserwowano zachodzenie intensywnych zmian fizycznych i chemicznych. Stwierdzono że rodniki kwasu siarkowego znajdujące się w powietrzu powodują degradację niektórych garbników, jak np. myrobalan (migdałecznik chebułowiec), divi-divi, co powoduje zmianę barwy oraz kruszenie się skóry (→czerwona korozja). Z tego względu niemieckie środowisko bibliotekarskie w 1911 r. wypracowało postulaty dotyczące właściwego procesu garbowania skóry przeznaczonej na oprawy książek. Za najtrwalsze uznano skóry garbowane korą dębową, sumakiem oraz skóry świńskie nie całkiem odtłuszczone. |
==Zobacz też== | ==Zobacz też== | ||
Wersja z 23:27, 3 mar 2022
Spis treści
Płowienie
(blaknięcie) (ang. fading, niem. verblassen, fr. décoloration)
Zjawisko degradacji dotyczące wielu materiałów skutkujące zmianą barwy spowodowaną przede wszystkim wpływem światła, podwyższoną temperaturą lub zanieczyszczeniami powietrza. W introligatorstwie kojarzone głównie z blaknięciem partii obleczenia wystawionych na działanie światła i powietrza, z tego powodu głównie dotyczy grzbietów książek.
Od momentu wprowadzenia oświetlenia gazowego, obserwowano zachodzenie intensywnych zmian fizycznych i chemicznych. Stwierdzono że rodniki kwasu siarkowego znajdujące się w powietrzu powodują degradację niektórych garbników, jak np. myrobalan (migdałecznik chebułowiec), divi-divi, co powoduje zmianę barwy oraz kruszenie się skóry (→czerwona korozja). Z tego względu niemieckie środowisko bibliotekarskie w 1911 r. wypracowało postulaty dotyczące właściwego procesu garbowania skóry przeznaczonej na oprawy książek. Za najtrwalsze uznano skóry garbowane korą dębową, sumakiem oraz skóry świńskie nie całkiem odtłuszczone.
Zobacz też
czerwona korozja
Zniszczenia kodeksów
Grafika
Spłowiała grzbietowa partia okładki skórzanej. Oprawa J. Recmanik
Przypisy
- G. Moessner, Buchbinder ABC, Bergisch Gladbach 1981, s. 100.
Autor: E.P., M.P.B.
