Główka: Różnice pomiędzy wersjami
(→Zobacz też) |
(→Zobacz też) |
||
(Nie pokazano 13 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | ==Główka 1== | + | ==Główka== |
− | (z fr.: "petite tête"), miniaturowy (ok. 7-10 mm wys.) motyw męskiej głowy ujętej z profilu, z falującymi włosami i zaakcentowanym lokiem nad czołem lub/i na policzku; wyciskany z tłoka w typie | + | ===Główka 1=== |
+ | (z fr.: "petite tête"), miniaturowy (ok. 7-10 mm wys.) motyw męskiej głowy ujętej z profilu, z falującymi włosami i zaakcentowanym lokiem nad czołem lub/i na policzku; wyciskany z tłoka w typie pointillé i przeważnie ukazywany w antytetycznym układzie w obrębie bogatszej dekoracji okładzin. Charakterystyczny dla dzieł francuskiego mistrza Florimond Badiera i introligatorów tworzących w jego manierze w XVII w. | ||
− | ==Główka 2== | + | ===Główka 2=== |
− | (głowa) (niem. Kopf) | + | (głowa, nagłównia) (ang. head; niem. Kopf, Kapital; fr. coiffe) |
− | Górny kraniec grzbietu książki. Obejmuje stronę zewnętrzną, kant oraz wewnętrzne zawinięcie. Analogiczny kraniec dolny to | + | Górny kraniec grzbietu książki. Obejmuje stronę zewnętrzną, kant oraz wewnętrzne zawinięcie. Analogiczny kraniec dolny to stópka. Pojęcia rzadko występujące w terminologii introligatorskiej. W piśmiennictwie polskim główkę czasem określano mianem kapitałki. |
− | Na stronie zewnętrznej główki często odciskano filetę, która | + | Na stronie zewnętrznej główki często odciskano filetę, która zamykała kompozycję dekoracyjną grzbietu; niektóre typy filet, np. linia prosta z ornamentalną, były nawet określane mianem filety końcowej. W innych, nieklasycznych kompozycjach grzbietu do główki dosuwano pole tytułowe lub też szyldzik, choć raczej papierowy, czysty, przeznaczony do ręcznego wpisania tytułu. |
Zawinięcie materiału obleczeniowego w główce było realizowane na różne sposoby: | Zawinięcie materiału obleczeniowego w główce było realizowane na różne sposoby: | ||
* główka płaska – materiał otacza skraj grzbietu i jest płasko przyklejony; | * główka płaska – materiał otacza skraj grzbietu i jest płasko przyklejony; | ||
* daszek – z materiału ukształtowana jest spłaszczona fałda, zakrywająca kapitałkę; | * daszek – z materiału ukształtowana jest spłaszczona fałda, zakrywająca kapitałkę; | ||
− | * daszek z rdzeniem – podczas kształtowania daszka w zawijany materiał | + | * daszek z rdzeniem – podczas kształtowania daszka w zawijany materiał wprowadza się sznurek lub rzemień; daszek jest wówczas grubszy i zaokrąglony; |
* daszek typu lyońskiego – daszek z rdzeniem, z tym że rdzeń jest przesunięty nieco w dół i opiera się na grzbiecie bloku, zastępując kapitałkę. | * daszek typu lyońskiego – daszek z rdzeniem, z tym że rdzeń jest przesunięty nieco w dół i opiera się na grzbiecie bloku, zastępując kapitałkę. | ||
Linia 20: | Linia 21: | ||
[[Indeks alfabetyczny]] <br> | [[Indeks alfabetyczny]] <br> | ||
+ | [[Antytetyczny układ dekoracyjny]] <br> | ||
+ | [[Pointillé ]] <br> | ||
[[Daszek]] <br> | [[Daszek]] <br> | ||
− | [[ | + | [[Stópka]] <br> |
+ | [[Ścięcie rogu]] <br> | ||
==Grafika== | ==Grafika== | ||
<gallery> | <gallery> | ||
− | File: | + | File:Podwinięcia obleczenia grzbietu2.jpg|Podwinięcia obleczenia grzbietu. |
</gallery> | </gallery> | ||
Linia 32: | Linia 36: | ||
==Przypisy== | ==Przypisy== | ||
− | # | + | # M. Wolf-Lefranc, Ch. Vermuyse, La reliure, Paris 1957, s. 301. |
---- | ---- | ||
Autor: '''A.W., E.P.''' | Autor: '''A.W., E.P.''' |
Aktualna wersja na dzień 17:43, 20 lut 2022
Spis treści
Główka
Główka 1
(z fr.: "petite tête"), miniaturowy (ok. 7-10 mm wys.) motyw męskiej głowy ujętej z profilu, z falującymi włosami i zaakcentowanym lokiem nad czołem lub/i na policzku; wyciskany z tłoka w typie pointillé i przeważnie ukazywany w antytetycznym układzie w obrębie bogatszej dekoracji okładzin. Charakterystyczny dla dzieł francuskiego mistrza Florimond Badiera i introligatorów tworzących w jego manierze w XVII w.
Główka 2
(głowa, nagłównia) (ang. head; niem. Kopf, Kapital; fr. coiffe)
Górny kraniec grzbietu książki. Obejmuje stronę zewnętrzną, kant oraz wewnętrzne zawinięcie. Analogiczny kraniec dolny to stópka. Pojęcia rzadko występujące w terminologii introligatorskiej. W piśmiennictwie polskim główkę czasem określano mianem kapitałki.
Na stronie zewnętrznej główki często odciskano filetę, która zamykała kompozycję dekoracyjną grzbietu; niektóre typy filet, np. linia prosta z ornamentalną, były nawet określane mianem filety końcowej. W innych, nieklasycznych kompozycjach grzbietu do główki dosuwano pole tytułowe lub też szyldzik, choć raczej papierowy, czysty, przeznaczony do ręcznego wpisania tytułu.
Zawinięcie materiału obleczeniowego w główce było realizowane na różne sposoby:
- główka płaska – materiał otacza skraj grzbietu i jest płasko przyklejony;
- daszek – z materiału ukształtowana jest spłaszczona fałda, zakrywająca kapitałkę;
- daszek z rdzeniem – podczas kształtowania daszka w zawijany materiał wprowadza się sznurek lub rzemień; daszek jest wówczas grubszy i zaokrąglony;
- daszek typu lyońskiego – daszek z rdzeniem, z tym że rdzeń jest przesunięty nieco w dół i opiera się na grzbiecie bloku, zastępując kapitałkę.
Na kancie główki z daszkiem niekiedy znajduje się złocona dekoracja.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Antytetyczny układ dekoracyjny
Pointillé
Daszek
Stópka
Ścięcie rogu
Grafika
Przypisy
- M. Wolf-Lefranc, Ch. Vermuyse, La reliure, Paris 1957, s. 301.
Autor: A.W., E.P.