Zapięcia pętelkowe: Różnice pomiędzy wersjami
Z Leksykon oprawoznawczy
(→Zapięcia pętelkowe) |
|||
| (Nie pokazano 10 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
==Zapięcia pętelkowe== | ==Zapięcia pętelkowe== | ||
| − | niem. Schlaufenverschluss | + | (ang. loop and bead/peg fastenings; niem. Schlaufenverschluss) |
| − | + | ||
| + | Zapięcie pętelkowe składa się z zaczepu w formie kulistej, bądź owalnej o średnicy ok. od 6-10 [mm], mocowanego w krawędzi przedniej okładziny. zaczep najczęściej był wykonany ze stopu metali (mosiądz), ale także z kości, koralików, pereł. Zapinkę stanowi mniej lub bardziej ozdobny sznurek mocowany do tylnej okładziny, który zaczepiano o kulisty bolec. Ten rodzaj zapięcia stosowano w XVI wieku, szczególnie chętnie w żeńskich zgromadzeniach zakonnych Europy Środkowej. (il. 1) | ||
| + | |||
| + | ==Zobacz też== | ||
| + | [[Indeks alfabetyczny]] <br> | ||
| + | [[Zamknięcia kodeksów]] <br> | ||
| + | [[Zapięcia kodeksów]] <br> | ||
==Grafika== | ==Grafika== | ||
<gallery> | <gallery> | ||
| − | File: | + | File:Adler pet1s2.jpg|il. 1. Zapięcie petelkowe (rys. Adler G., 2010, s. 2) |
</gallery> | </gallery> | ||
| Linia 13: | Linia 18: | ||
==Przypisy== | ==Przypisy== | ||
| − | # | + | # Adler G., Handbuch Buchverschluss und Buchbeschlag, Wiesbaden, 2010, s. 2, 20. |
| − | + | # Banasiak M.,Okucia zabytkowych kodeksów – historia, systematyka, terminologia, zagadnienia konserwatorskie, praca magisterska [promotor: dr hab. M. Pronobis-Gajdzis, prof. UMK, Toruń, UMK 2020, wydruk komputerowy, s. 52. | |
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | # | + | |
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
---- | ---- | ||
| − | Autor: ''' | + | Autor: '''M. P.B.''' |
Aktualna wersja na dzień 13:19, 19 lut 2022
Spis treści
Zapięcia pętelkowe
(ang. loop and bead/peg fastenings; niem. Schlaufenverschluss)
Zapięcie pętelkowe składa się z zaczepu w formie kulistej, bądź owalnej o średnicy ok. od 6-10 [mm], mocowanego w krawędzi przedniej okładziny. zaczep najczęściej był wykonany ze stopu metali (mosiądz), ale także z kości, koralików, pereł. Zapinkę stanowi mniej lub bardziej ozdobny sznurek mocowany do tylnej okładziny, który zaczepiano o kulisty bolec. Ten rodzaj zapięcia stosowano w XVI wieku, szczególnie chętnie w żeńskich zgromadzeniach zakonnych Europy Środkowej. (il. 1)
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Zamknięcia kodeksów
Zapięcia kodeksów
Grafika
il. 1. Zapięcie petelkowe (rys. Adler G., 2010, s. 2)
Przypisy
- Adler G., Handbuch Buchverschluss und Buchbeschlag, Wiesbaden, 2010, s. 2, 20.
- Banasiak M.,Okucia zabytkowych kodeksów – historia, systematyka, terminologia, zagadnienia konserwatorskie, praca magisterska [promotor: dr hab. M. Pronobis-Gajdzis, prof. UMK, Toruń, UMK 2020, wydruk komputerowy, s. 52.
Autor: M. P.B.
