Zapięcia pętelkowe: Różnice pomiędzy wersjami
Z Leksykon oprawoznawczy
(→Zobacz też) |
(→Zapięcia pętelkowe) |
||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
(ang. loop and bead/peg fastenings; niem. Schlaufenverschluss) | (ang. loop and bead/peg fastenings; niem. Schlaufenverschluss) | ||
| − | Zapięcie pętelkowe składa się z zaczepu w formie kulistej, bądź owalnej o średnicy ok. od 6-10[mm], mocowanego w krawędzi przedniej okładziny. zaczep najczęściej był wykonany ze stopu metali (mosiądz), ale także z kości, koralików, pereł. Zapinkę stanowi mniej lub bardziej ozdobny sznurek mocowany do tylnej okładziny, który zaczepiano o kulisty bolec. Ten rodzaj zapięcia stosowano w XVI wieku, szczególnie chętnie w żeńskich zgromadzeniach zakonnych Europy Środkowej. (il. 1) | + | Zapięcie pętelkowe składa się z zaczepu w formie kulistej, bądź owalnej o średnicy ok. od 6-10 [mm], mocowanego w krawędzi przedniej okładziny. zaczep najczęściej był wykonany ze stopu metali (mosiądz), ale także z kości, koralików, pereł. Zapinkę stanowi mniej lub bardziej ozdobny sznurek mocowany do tylnej okładziny, który zaczepiano o kulisty bolec. Ten rodzaj zapięcia stosowano w XVI wieku, szczególnie chętnie w żeńskich zgromadzeniach zakonnych Europy Środkowej. (il. 1) |
==Zobacz też== | ==Zobacz też== | ||
Aktualna wersja na dzień 13:19, 19 lut 2022
Spis treści
Zapięcia pętelkowe
(ang. loop and bead/peg fastenings; niem. Schlaufenverschluss)
Zapięcie pętelkowe składa się z zaczepu w formie kulistej, bądź owalnej o średnicy ok. od 6-10 [mm], mocowanego w krawędzi przedniej okładziny. zaczep najczęściej był wykonany ze stopu metali (mosiądz), ale także z kości, koralików, pereł. Zapinkę stanowi mniej lub bardziej ozdobny sznurek mocowany do tylnej okładziny, który zaczepiano o kulisty bolec. Ten rodzaj zapięcia stosowano w XVI wieku, szczególnie chętnie w żeńskich zgromadzeniach zakonnych Europy Środkowej. (il. 1)
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Zamknięcia kodeksów
Zapięcia kodeksów
Grafika
il. 1. Zapięcie petelkowe (rys. Adler G., 2010, s. 2)
Przypisy
- Adler G., Handbuch Buchverschluss und Buchbeschlag, Wiesbaden, 2010, s. 2, 20.
- Banasiak M.,Okucia zabytkowych kodeksów – historia, systematyka, terminologia, zagadnienia konserwatorskie, praca magisterska [promotor: dr hab. M. Pronobis-Gajdzis, prof. UMK, Toruń, UMK 2020, wydruk komputerowy, s. 52.
Autor: M. P.B.
