Holendrowanie: Różnice pomiędzy wersjami
(→Nazwy w innych językach) |
(→Holendrowanie) |
||
| Linia 12: | Linia 12: | ||
===Holendrowanie maszynowe=== | ===Holendrowanie maszynowe=== | ||
| − | Odbywa się przed fazą zbierania, tj. zszywane są wszystkie egzemplarze pierwszej składki, następnie drugiej i kolejnych. Nitka nie łączy składek ze sobą, lecz po ich przeszyciu zostaje odcięta, z pozostawieniem końcówek długich na ok. 15 mm. W kolejnej fazie następuje skompletowanie przeszytych składek w książkowe bloki, które następnie są montowane z broszurową okładką w drodze sklejenia, w trakcie którego sklejane są równocześnie końcówki nici. | + | Odbywa się przed fazą zbierania, tj. zszywane są wszystkie egzemplarze pierwszej składki, następnie drugiej i kolejnych. Nitka nie łączy składek ze sobą, lecz po ich przeszyciu zostaje odcięta, z pozostawieniem końcówek długich na ok. 15 mm. W kolejnej fazie następuje skompletowanie przeszytych składek w książkowe bloki, które następnie są montowane z broszurową okładką w drodze sklejenia, w trakcie którego sklejane są równocześnie końcówki nici. |
| + | |||
| + | Lepsze efekty daje holendrowanie przy użyciu termonici (niem. Fadensiegeln). W 1965 r. lipska fabryka maszyn introligatorskich Gebr. Brehmer skonstruowała maszyny falcujące zaopatrzone w głowicę zszywającą. Zastosowano w nich nici syntetyczne (termonici), którymi przeszywane są wzdłużnie całe składki; końcówki nici są rozgrzewane i trwale wtapiane w papier, co zapobiega ryzyku wysunięcia się nici i rozluźnienia składek. Następnie składki są łączone klejowo, ew. z użyciem merli (gazy) introligatorskiej. | ||
| + | |||
| + | Zszywanie termonićmi jest znacznie szybsze i tańsze niż szycie książek na niciarkach, jest jednak obarczone niebezpieczeństwem poluźnienia klejowego składek podczas użytkowania tomu. | ||
==Zobacz też== | ==Zobacz też== | ||
Wersja z 00:37, 14 sty 2019
Spis treści
Inne nazwy
broszurowanie
Nazwy w innych językach
niem. holländern
Holendrowanie
Sposób lekkiego zszywania broszurowego o charakterze tymczasowym. Stosowane w wydawnictwach przeznaczonych do krótkotrwałego użytkowania. Używane także jako oprawa tymczasowa cennych książek, które z założenia mają uzyskać oprawę indywidualną.
Holendrowanie ręczne
Składki przeszywane są jednokrotnie, nić przechodzi do kolejnej składki bez plątnika i nie jest związywana na końcu.
Holendrowanie maszynowe
Odbywa się przed fazą zbierania, tj. zszywane są wszystkie egzemplarze pierwszej składki, następnie drugiej i kolejnych. Nitka nie łączy składek ze sobą, lecz po ich przeszyciu zostaje odcięta, z pozostawieniem końcówek długich na ok. 15 mm. W kolejnej fazie następuje skompletowanie przeszytych składek w książkowe bloki, które następnie są montowane z broszurową okładką w drodze sklejenia, w trakcie którego sklejane są równocześnie końcówki nici.
Lepsze efekty daje holendrowanie przy użyciu termonici (niem. Fadensiegeln). W 1965 r. lipska fabryka maszyn introligatorskich Gebr. Brehmer skonstruowała maszyny falcujące zaopatrzone w głowicę zszywającą. Zastosowano w nich nici syntetyczne (termonici), którymi przeszywane są wzdłużnie całe składki; końcówki nici są rozgrzewane i trwale wtapiane w papier, co zapobiega ryzyku wysunięcia się nici i rozluźnienia składek. Następnie składki są łączone klejowo, ew. z użyciem merli (gazy) introligatorskiej.
Zszywanie termonićmi jest znacznie szybsze i tańsze niż szycie książek na niciarkach, jest jednak obarczone niebezpieczeństwem poluźnienia klejowego składek podczas użytkowania tomu.
Zobacz też
indeks alfabetyczny
Broszurowanie
Grafika
Obrazek 1
Obrazek 2
Obrazek 3
Obrazek 4
Przypisy
- F. Wiese, Der Bucheinband, Stuttgart 1964, s. 98.
- Łączenie składek termonićmi, w: Współczesne polskie introligatorstwo i papiernictwo. Mały słownik encyklopedyczny, Wrocław 1986, s. 81-82.
Autor: E.P.
