Bibułka japońska: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzono nową stronę "==Bibułka japońska== (ang. Japanese paper; fr. papier japonais, washi; niem. Japanpapier) Wyrób papierniczy o niskiej gramaturze do 25 g/m², cienki, o dużym stopni...") |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
==Bibułka japońska== | ==Bibułka japońska== | ||
| − | (ang. Japanese paper; fr. papier japonais, washi; niem. Japanpapier) | + | (papier japoński) (ang. Japanese paper; fr. papier japonais, washi; niem. Japanpapier) |
| − | + | Półprzezroczysty długowłóknisty japoński wyrób papierowy, pierwotnie wytwarzany ręcznie z włókien ryżowych. Współcześnie papier japoński jest wytwarzany zarówno ręcznie jak i maszynowo. Do jego wyrobu wykorzystywane są włókna różnych niskopiennych drzew, przede wszystkim gampi, kozo i innych gatunków morwy i in., ponadto wykorzystywane są konopie, bawełna, a nawet włosie zwierzęce i włókna syntetyczne. Papiery japońskie produkowane są w różnych gramaturach, kolorach i w zróżnicowanej fakturze - od gładkich po wyroby z wyraźnym, grubym włókien. Niektóre gatunki papieru japońskiego są zaklejane klejem ryżowym, zwierzęcym lub śluzem z różnych roślin (neri). | |
| − | + | Najcieńsze, niskogramaturowe (od 3 g/m2) wyroby - bibułki są wykorzystywane w introligatorstwie i konserwacji-restauracji. Są to bibułki nieprzeklejone, długowłókniste, zwane bibułką konserwatorską. Cechują się gładkością, równomiernym włóknem, niską gramaturą i dużą przejrzystością, są białe lub w naturalnym odcieniu kremowym. Bibułkę używa się do wzmacniania osłabionych kart poprzez dublaż, czyli wzmocnienie powierzchniowe konserwowanej karty. W konserwacji-restauracji zabytkowych kodeksów bibułka służy do naprawy przedarć papieru oraz wzmacniania grzbietów kart (falców) i składek. Jest używana do wzmacniania różnych uszkodzonych elementów oprawy, np. narożników, grzbietów, przegubów. Bywa stosowana do uzupełniania ubytków w papierze (obok masy papierniczej, bibuły lub papieru długowłóknistego). | |
| − | + | ||
| − | + | ||
==Zobacz też== | ==Zobacz też== | ||
| Linia 14: | Linia 12: | ||
[[Papier]] <br> | [[Papier]] <br> | ||
[[Bibuła]] <br> | [[Bibuła]] <br> | ||
| − | [[Bibułka | + | [[Bibułka]] <br> |
---- | ---- | ||
Autor: '''E.P.''' | Autor: '''E.P.''' | ||
Wersja z 16:14, 14 lut 2022
Bibułka japońska
(papier japoński) (ang. Japanese paper; fr. papier japonais, washi; niem. Japanpapier)
Półprzezroczysty długowłóknisty japoński wyrób papierowy, pierwotnie wytwarzany ręcznie z włókien ryżowych. Współcześnie papier japoński jest wytwarzany zarówno ręcznie jak i maszynowo. Do jego wyrobu wykorzystywane są włókna różnych niskopiennych drzew, przede wszystkim gampi, kozo i innych gatunków morwy i in., ponadto wykorzystywane są konopie, bawełna, a nawet włosie zwierzęce i włókna syntetyczne. Papiery japońskie produkowane są w różnych gramaturach, kolorach i w zróżnicowanej fakturze - od gładkich po wyroby z wyraźnym, grubym włókien. Niektóre gatunki papieru japońskiego są zaklejane klejem ryżowym, zwierzęcym lub śluzem z różnych roślin (neri).
Najcieńsze, niskogramaturowe (od 3 g/m2) wyroby - bibułki są wykorzystywane w introligatorstwie i konserwacji-restauracji. Są to bibułki nieprzeklejone, długowłókniste, zwane bibułką konserwatorską. Cechują się gładkością, równomiernym włóknem, niską gramaturą i dużą przejrzystością, są białe lub w naturalnym odcieniu kremowym. Bibułkę używa się do wzmacniania osłabionych kart poprzez dublaż, czyli wzmocnienie powierzchniowe konserwowanej karty. W konserwacji-restauracji zabytkowych kodeksów bibułka służy do naprawy przedarć papieru oraz wzmacniania grzbietów kart (falców) i składek. Jest używana do wzmacniania różnych uszkodzonych elementów oprawy, np. narożników, grzbietów, przegubów. Bywa stosowana do uzupełniania ubytków w papierze (obok masy papierniczej, bibuły lub papieru długowłóknistego).
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Papierowe wyroby
Papier
Bibuła
Bibułka
Autor: E.P.
