Papier cukrowy: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Grafika)
(Papier cukrowy)
Linia 6: Linia 6:
 
* chromian potasu (barwnik żółty) zmieszany z albuminą z osocza krwi (barwnik czerwony);
 
* chromian potasu (barwnik żółty) zmieszany z albuminą z osocza krwi (barwnik czerwony);
 
* leżakowana albumina zmieszana z częścią mieszanki z drugiej warstwy.
 
* leżakowana albumina zmieszana z częścią mieszanki z drugiej warstwy.
Podstawowa i najobfitsza jest warstwa pierwsza, kolejne nakładane są po wysuszeniu poprzedniej. Wzór powstaje na skutek reakcji chemicznych między substancjami, natężenie substancji w kolejnych warstwach wpływa na ostateczną, dominującą barwę papieru.
+
Podstawowa i najobfitsza jest warstwa pierwsza, kolejne nakładane są po wysuszeniu poprzedniej. Wzór powstaje na skutek reakcji chemicznych między substancjami, obfitość kolejnych warstw wpływa na ostateczną, dominującą barwę papieru.
 
Technika została zarzucona i papier nie jest obecnie wykonywany, publikowana receptura pochodzi z 1927 r. Stosowany w niej dwuchromian potasu jest obecnie substancją zakazaną.
 
Technika została zarzucona i papier nie jest obecnie wykonywany, publikowana receptura pochodzi z 1927 r. Stosowany w niej dwuchromian potasu jest obecnie substancją zakazaną.
  

Wersja z 22:59, 11 lut 2022

Papier cukrowy

(niem. Zuckerhutpapier)

Papier o wielobarwnym, fantazyjnym wzorze. Barwiony maszynowo przy użyciu rotacyjnej wielokałamarzowej maszyny farbiarskiej (powlekarki). Barwny wzór powstaje przypadkowo, podczas nakładania i mieszania się kolejnych warstw barwnych na papierze. Do farbowania używane są wodne roztwory trzech substancji w ściśle określonych proporcjach:

  • wyciąg z drzewa kampeszowego (barwnik niebieski) zmieszany z melasą;
  • chromian potasu (barwnik żółty) zmieszany z albuminą z osocza krwi (barwnik czerwony);
  • leżakowana albumina zmieszana z częścią mieszanki z drugiej warstwy.

Podstawowa i najobfitsza jest warstwa pierwsza, kolejne nakładane są po wysuszeniu poprzedniej. Wzór powstaje na skutek reakcji chemicznych między substancjami, obfitość kolejnych warstw wpływa na ostateczną, dominującą barwę papieru. Technika została zarzucona i papier nie jest obecnie wykonywany, publikowana receptura pochodzi z 1927 r. Stosowany w niej dwuchromian potasu jest obecnie substancją zakazaną.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Papier maszynowy

Grafika

Przypisy

  1. A. Weichelt, Bunppapier-Fabrikation, Berlin 1927, s. 286.

Autor: E.P.