Parlante oprawy: Różnice pomiędzy wersjami
(→Zobacz też) |
(→Grafika) |
||
| (Nie pokazano 3 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | + | ==''Parlante'' oprawy== | |
(także: mówiące/symboliczne/emblematyczne oprawy, z fr. ''parlant'' – mówiąca) | (także: mówiące/symboliczne/emblematyczne oprawy, z fr. ''parlant'' – mówiąca) | ||
| − | (ang. pictorial/emblematic bookbindings) | + | (ang. pictorial/emblematic bookbindings, niem. Redender Einband) |
| − | Pojęcie spopularyzowane w romańskiej, głównie francuskiej, tegumentologii. Oprawy o dekoracji bezpośrednio związanej z treścią chronionych przez nie książek. Mimo, że dzieła tego rodzaju powstawały już w średniowieczu, przyjmuje się, iż geneza zjawiska wiąże się z osiemnastowiecznymi oprawami francuskimi, jak również angielskimi masońskimi oprawami. W obrębie bogatej dekoracji ornamentalnej na okładzinach i grzbiecie wkomponowywano motywy bezpośrednio związane z zawartością księgi. Z kategorii tej wyłącza się jednak dzieła religijne, których oprawy ozdobiono motywami biblijnymi itp. Do rozpowszechnienia takiej formuły dekoracji opraw doszło we Francji w 2 poł. XIX w. Wówczas też wzmogła się produkcja rozmaitych tłoków z motywami greckimi, egipskimi, arabskimi, chińskimi itp., które mogły być użyte na oprawach dzieł o takiej tematyce. Obok tego produkowano większe tłoki i plakiety do dekoracji okładzin i grzbietów, ukazujące kompozycje „mówiące” o treści druku, niekiedy razem z napisem tytułowym. Wytwarzano też liczne tłoki ze stylizowanymi motywami roślinnymi o wszechstronniejszym zastosowaniu. | + | Pojęcie spopularyzowane w romańskiej, głównie francuskiej, tegumentologii. Oprawy o dekoracji bezpośrednio związanej z treścią chronionych przez nie książek. Mimo, że dzieła tego rodzaju powstawały już w średniowieczu, przyjmuje się, iż geneza zjawiska wiąże się z osiemnastowiecznymi oprawami francuskimi, jak również angielskimi masońskimi oprawami. W obrębie bogatej dekoracji ornamentalnej na okładzinach i grzbiecie wkomponowywano motywy bezpośrednio związane z zawartością księgi. Z kategorii tej wyłącza się jednak dzieła religijne, których oprawy ozdobiono motywami biblijnymi itp. Do rozpowszechnienia takiej formuły dekoracji opraw doszło we Francji w 2 poł. XIX w. Wówczas też wzmogła się produkcja rozmaitych tłoków z motywami greckimi, egipskimi, arabskimi, chińskimi itp., które mogły być użyte na oprawach dzieł o takiej tematyce. Obok tego produkowano większe tłoki i plakiety do dekoracji okładzin i grzbietów, ukazujące kompozycje „mówiące” o treści druku, niekiedy razem z napisem tytułowym. Wytwarzano też liczne tłoki ze stylizowanymi motywami roślinnymi o wszechstronniejszym zastosowaniu. |
==Zobacz też== | ==Zobacz też== | ||
| Linia 20: | Linia 20: | ||
Plik:Parlante oprawy, Przykłady tłoków przeznaczonych do dekoracji grzbietów druków z kompozycjami 'mówiącymi' o treści książki, fot. wg Devauchelle 1995.jpg | Przykłady tłoków przeznaczonych do dekoracji grzbietów druków z kompozycjami 'mówiącymi' o treści książki, fot. wg: Devauchelle 1995 | Plik:Parlante oprawy, Przykłady tłoków przeznaczonych do dekoracji grzbietów druków z kompozycjami 'mówiącymi' o treści książki, fot. wg Devauchelle 1995.jpg | Przykłady tłoków przeznaczonych do dekoracji grzbietów druków z kompozycjami 'mówiącymi' o treści książki, fot. wg: Devauchelle 1995 | ||
| + | Plik:IMG 3344.jpg|Joseph Méry, Comte Foelix, Muses et fées. Histoire des femmes mythologiques, Paris 1851 | ||
| + | Plik:Grażyna.JPG|A. Mickiewicz, Grażyna, Poznań 1851 | ||
| + | File:Saint Pierre.jpg|J.B. de Sain-Pierre, Paweł i Wirginia, Lwów 1851 | ||
</gallery> | </gallery> | ||
Aktualna wersja na dzień 19:46, 8 lut 2022
Spis treści
Parlante oprawy
(także: mówiące/symboliczne/emblematyczne oprawy, z fr. parlant – mówiąca)
(ang. pictorial/emblematic bookbindings, niem. Redender Einband)
Pojęcie spopularyzowane w romańskiej, głównie francuskiej, tegumentologii. Oprawy o dekoracji bezpośrednio związanej z treścią chronionych przez nie książek. Mimo, że dzieła tego rodzaju powstawały już w średniowieczu, przyjmuje się, iż geneza zjawiska wiąże się z osiemnastowiecznymi oprawami francuskimi, jak również angielskimi masońskimi oprawami. W obrębie bogatej dekoracji ornamentalnej na okładzinach i grzbiecie wkomponowywano motywy bezpośrednio związane z zawartością księgi. Z kategorii tej wyłącza się jednak dzieła religijne, których oprawy ozdobiono motywami biblijnymi itp. Do rozpowszechnienia takiej formuły dekoracji opraw doszło we Francji w 2 poł. XIX w. Wówczas też wzmogła się produkcja rozmaitych tłoków z motywami greckimi, egipskimi, arabskimi, chińskimi itp., które mogły być użyte na oprawach dzieł o takiej tematyce. Obok tego produkowano większe tłoki i plakiety do dekoracji okładzin i grzbietów, ukazujące kompozycje „mówiące” o treści druku, niekiedy razem z napisem tytułowym. Wytwarzano też liczne tłoki ze stylizowanymi motywami roślinnymi o wszechstronniejszym zastosowaniu.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Masońskie oprawy
Grafika
Oprawa koronkowa Bajek La Fontaine'a z dekoracją 'mówiącą' o zawartości druku, Paryż, warsztat Louisa Douceur, ok. 1760, fot. wg: www.reliures.bnf.fr
Przykłady tłoków z motywami 'mówiącymi', przeznaczone do opraw parlante, Francja, kon. XIX w., rys. wg: Devauchelle 1995
Przykłady tłoków przeznaczonych do dekoracji grzbietów druków z kompozycjami 'mówiącymi' o treści książki, fot. wg: Devauchelle 1995
Joseph Méry, Comte Foelix, Muses et fées. Histoire des femmes mythologiques, Paris 1851
A. Mickiewicz, Grażyna, Poznań 1851
J.B. de Sain-Pierre, Paweł i Wirginia, Lwów 1851
Przypisy
- Devauchelle 1995, s. 266-272;
- Allix 1998, kat. 207;
- Macchi F. i L. 2002, s. 352-353.
Autor: A.W.
