Rombowy wzór: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Grafika)
m (Rombowy wzór: uzupełn. term. ang.)
 
(Nie pokazano 1 wersji utworzonej przez jednego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
 
==Rombowy wzór==
 
==Rombowy wzór==
  
(ang. diaper pattern, lozenge shape/pattern; fr. motif en losange)
+
(ang. diaper/diapered pattern, lozenge shape/pattern; fr. motif en losange)
  
 
Określenie dekoracji okładzin (rzadziej grzbietu i obcięć kart), składającej się ze zwielokrotnionej figury rombu i trójkąta, często z wkomponowanymi w nie →motywami zdobniczymi:  
 
Określenie dekoracji okładzin (rzadziej grzbietu i obcięć kart), składającej się ze zwielokrotnionej figury rombu i trójkąta, często z wkomponowanymi w nie →motywami zdobniczymi:  
Linia 9: Linia 9:
 
b) w introligatorstwie średniowiecznym (począwszy od opraw koptyjskich z IX w.), a przede wszystkim gotyckim XIV-pocz. XVI w.: linearny wzór przedstawiający romby i trójkąty, wypełniający zwierciadło okładziny lub jej całą powierzchnię. Wykonywany za pomocą strychulca jedno- lub więcej liniowego. Występuje w wielu wariantach, zależnych od zagęszczenia linii tworzących figury geometryczne (od dwóch dużych rombów i otaczających je sześciu trójkątów, po kompozycje złożone z kilkudziesięciu drobnych pól). Najprostsze dekoracje tego rodzaju ograniczają się do figur geometrycznych o pustych polach. Często jednak pola są ozdobione motywami floralnymi lub zoomorficznymi, wyciskanymi z tłoków w zrytmizowanych układach. Formuła w. r. była kontynuowała w okresie nowożytnym (np. niektóre à semé oprawy) i XIX w. (zwłaszcza w dziełach historyzujących). W XX-XXI w. stosuje się ją jako nawiązanie do stylów historycznych lub formalnie prosty sposób dekoracji oprawy;
 
b) w introligatorstwie średniowiecznym (począwszy od opraw koptyjskich z IX w.), a przede wszystkim gotyckim XIV-pocz. XVI w.: linearny wzór przedstawiający romby i trójkąty, wypełniający zwierciadło okładziny lub jej całą powierzchnię. Wykonywany za pomocą strychulca jedno- lub więcej liniowego. Występuje w wielu wariantach, zależnych od zagęszczenia linii tworzących figury geometryczne (od dwóch dużych rombów i otaczających je sześciu trójkątów, po kompozycje złożone z kilkudziesięciu drobnych pól). Najprostsze dekoracje tego rodzaju ograniczają się do figur geometrycznych o pustych polach. Często jednak pola są ozdobione motywami floralnymi lub zoomorficznymi, wyciskanymi z tłoków w zrytmizowanych układach. Formuła w. r. była kontynuowała w okresie nowożytnym (np. niektóre à semé oprawy) i XIX w. (zwłaszcza w dziełach historyzujących). W XX-XXI w. stosuje się ją jako nawiązanie do stylów historycznych lub formalnie prosty sposób dekoracji oprawy;
  
c) pojawiające w literaturze określenie dekoracji wyciskanej z tłoków, opartej na zwielokrotnionym motywie rombu w zwierciadle, ramie zwierciadła bądź na grzbiecie.  
+
c) pojawiające w literaturze określenie dekoracji wyciskanej z tłoków, opartej na zwielokrotnionym motywie rombu w zwierciadle, ramie zwierciadła bądź na grzbiecie.
  
 
==Zobacz też==
 
==Zobacz też==
Linia 33: Linia 33:
 
Plik:Wzór rombowy 1.jpg | Wzór rombowy (b) z motywami pąków w centrach pól, Polska, 2-3 dekada XVI w.  
 
Plik:Wzór rombowy 1.jpg | Wzór rombowy (b) z motywami pąków w centrach pól, Polska, 2-3 dekada XVI w.  
 
Plik:Wzór rombowy 6.jpg | Wzór rombowy (b) na całej powierzchni okładziny, Niemcy, XVI w.
 
Plik:Wzór rombowy 6.jpg | Wzór rombowy (b) na całej powierzchni okładziny, Niemcy, XVI w.
 +
 +
 +
</gallery>
 +
 +
==Przypisy==
 +
 +
# Loubier 1926, s. 99, il. 90/ rys. 2;
 +
# Burbianka 1955, il. 1-2, 6;
 +
# Goldschmidt 1967, t. 2, tabl. XIII;
 +
# EWOK 1971, szp. 2098;
 +
# Ziesche, Becker 1977, s. 11-14;
 +
# Schmidt-Künsemüller 1985, s. 248-249;
 +
# Wagner 2013 II, s. 199-204;
 +
 +
----
 +
Autor: '''A.W.'''

Aktualna wersja na dzień 13:28, 7 sty 2022

Rombowy wzór

(ang. diaper/diapered pattern, lozenge shape/pattern; fr. motif en losange)

Określenie dekoracji okładzin (rzadziej grzbietu i obcięć kart), składającej się ze zwielokrotnionej figury rombu i trójkąta, często z wkomponowanymi w nie →motywami zdobniczymi:

a) wg klasyfikacji Schmidt-Künsemülera: w introligatorstwie romańskim (l. 60. XII w.-ok. poł. XIII w.) ornamenty o różnej formie romboidalnej kratki ornamentalnej lub plecionki, zazwyczaj wypełnione kropkowaniem lub motywami geometrycznymi, tworzące pionowe i poziome pasy lub pełne ramy ornamentalne okładzin. Wyciskano je z prostokątnych tłoków, ukazujących odcinki ornamentu;

b) w introligatorstwie średniowiecznym (począwszy od opraw koptyjskich z IX w.), a przede wszystkim gotyckim XIV-pocz. XVI w.: linearny wzór przedstawiający romby i trójkąty, wypełniający zwierciadło okładziny lub jej całą powierzchnię. Wykonywany za pomocą strychulca jedno- lub więcej liniowego. Występuje w wielu wariantach, zależnych od zagęszczenia linii tworzących figury geometryczne (od dwóch dużych rombów i otaczających je sześciu trójkątów, po kompozycje złożone z kilkudziesięciu drobnych pól). Najprostsze dekoracje tego rodzaju ograniczają się do figur geometrycznych o pustych polach. Często jednak pola są ozdobione motywami floralnymi lub zoomorficznymi, wyciskanymi z tłoków w zrytmizowanych układach. Formuła w. r. była kontynuowała w okresie nowożytnym (np. niektóre à semé oprawy) i XIX w. (zwłaszcza w dziełach historyzujących). W XX-XXI w. stosuje się ją jako nawiązanie do stylów historycznych lub formalnie prosty sposób dekoracji oprawy;

c) pojawiające w literaturze określenie dekoracji wyciskanej z tłoków, opartej na zwielokrotnionym motywie rombu w zwierciadle, ramie zwierciadła bądź na grzbiecie.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Kratka ornamentalna
Multiplikacja
Raport
À répétition dekoracja
À semé oprawy
Rytmizacja


Grafika

Przypisy

  1. Loubier 1926, s. 99, il. 90/ rys. 2;
  2. Burbianka 1955, il. 1-2, 6;
  3. Goldschmidt 1967, t. 2, tabl. XIII;
  4. EWOK 1971, szp. 2098;
  5. Ziesche, Becker 1977, s. 11-14;
  6. Schmidt-Künsemüller 1985, s. 248-249;
  7. Wagner 2013 II, s. 199-204;

Autor: A.W.