Kwiatu lotosu wzór: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Grafika)
m (Kwiatu lotosu wzór: uzupełn. term. ang.)
 
(Nie pokazano 1 wersji utworzonej przez jednego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
 
==Kwiatu lotosu wzór==
 
==Kwiatu lotosu wzór==
  
(wł. fior di loto)  
+
(wł. fior di loto; ang. lotus forms/motifs; fr. fleur de lotus)  
  
 
Ornament w formie stylizowanej wici z symetrycznie rozmieszczonymi liśćmi i kwiatami lotosu; tworzony w technice złocenia za pomocą tłoków lub radełka według dwóch schematów: z segmentami wzoru stykającymi się bokami, bądź stykającymi się górą i dołem; tak ukształtowany wzór najczęściej tworzy szerokie bordiury otaczające zwierciadło z bogatą dekoracją (często też superekslibrisem). Stosowany w introligatorstwie rzymskim 2 poł. XVI w., w tym na oprawach ksiąg dla papieży (zwłaszcza dla Piusa V).
 
Ornament w formie stylizowanej wici z symetrycznie rozmieszczonymi liśćmi i kwiatami lotosu; tworzony w technice złocenia za pomocą tłoków lub radełka według dwóch schematów: z segmentami wzoru stykającymi się bokami, bądź stykającymi się górą i dołem; tak ukształtowany wzór najczęściej tworzy szerokie bordiury otaczające zwierciadło z bogatą dekoracją (często też superekslibrisem). Stosowany w introligatorstwie rzymskim 2 poł. XVI w., w tym na oprawach ksiąg dla papieży (zwłaszcza dla Piusa V).

Aktualna wersja na dzień 17:08, 31 gru 2021

Kwiatu lotosu wzór

(wł. fior di loto; ang. lotus forms/motifs; fr. fleur de lotus)

Ornament w formie stylizowanej wici z symetrycznie rozmieszczonymi liśćmi i kwiatami lotosu; tworzony w technice złocenia za pomocą tłoków lub radełka według dwóch schematów: z segmentami wzoru stykającymi się bokami, bądź stykającymi się górą i dołem; tak ukształtowany wzór najczęściej tworzy szerokie bordiury otaczające zwierciadło z bogatą dekoracją (często też superekslibrisem). Stosowany w introligatorstwie rzymskim 2 poł. XVI w., w tym na oprawach ksiąg dla papieży (zwłaszcza dla Piusa V).

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Bordiura

Grafika

Przypisy

  1. Petrucci-Nardelli 1988, s. 267-284;
  2. Bologna 1998, s. 109;
  3. Macchi F. i L. 2002, s. 273;
  4. Macchi F. i L. 2007, nr kat./tabl. 63, 65.

Autor: A.W.