Masońskie oprawy: Różnice pomiędzy wersjami

Wersja z 16:35, 24 paź 2021

Masońskie oprawy

Spopularyzowane przez literaturę anglosaską określenie opraw druków i rękopisów o tematyce masońskiej, na których dekoracja okładzin i grzbietu przedstawia symbole masońskie (m.in. kielnię, kompas, fartuch, cyrkiel, węgielnica, pion budowlany, tzw. oko Wielkiego Architekta, słońce i księżyc, ul z pszczołami i in.). Stanowią one główne elementy dekoracji, dominujące w kompozycji okładzin, bądź są wprzęgnięte w „uniwersalną” dekorację ornamentalną (parlante oprawy). Oprawy z dekoracją tego rodzaju stały się popularne w XVIII w. w Anglii, skąd moda na ukazywanie symboli masońskich przeniknęła do Europy kontynentalnej. Nieliczne przykłady takich dzieł znane są też z terenów Polski.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Parlante oprawy

Grafika

• 

  Oprawa koronkowa w typie parlante z symbolami masońskimi, 2 poł. XVIII w., BUAM, Poznań, fot. wg: Grażyńska 2019

• 

  Masońska oprawa, Anglia, Londyn, 1784, fot. wg: Maggs Bros [katalog aukcji] 1987

• 

  Masońska oprawa, Anglia, Londyn, lata 90. XVIII w., fot. wg: Maggs Bros [katalog aukcji] 1987

• 

  Masońska oprawa, Anglia, John Lovejoy, 1804, fot. wg: Sotheby's New York [katalog aukcji] June 14 1990

• 

  Oprawa tzw. masońska z dekoracją haftowaną koralikami, Grudziądz lub Toruń, 1842, fot. wg: Tomaszewski 2013, II

Przypisy

1. Maggs Bros 1987, II, s. 116-117, 126-127;
2. Nixon 1978, tabl. 75;
3. Macchi F. i L. 2002, s. 296;
4. Tomaszewski 2013, II, kat. LXX;
5. Grażyńska 2019, s. 213-218.

Autor: A.W.