Zapięcia pętelkowe: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Zobacz też)
(Przypisy)
Linia 17: Linia 17:
 
==Przypisy==
 
==Przypisy==
  
# Adler G., Handbuch Buchverschluss und Buchbeschlag, Wiesbaden, 2010.
+
# Adler G., Handbuch Buchverschluss und Buchbeschlag, Wiesbaden, 2010, s. 2, 20, 82.
# Banasiak M.,Okucia zabytkowych kodeksów – historia, systematyka, terminologia, zagadnienia konserwatorskie, praca magisterska [promotor: dr hab. M. Pronobis-Gajdzis, prof. UMK, Toruń, UMK 2020, wydruk komputerowy.
+
# Banasiak M.,Okucia zabytkowych kodeksów – historia, systematyka, terminologia, zagadnienia konserwatorskie, praca magisterska [promotor: dr hab. M. Pronobis-Gajdzis, prof. UMK, Toruń, UMK 2020, wydruk komputerowy, s. 52.
# Ciesielczyk M., Metalowe zapinki w książkach. Historia i technika, Praca magisterska [promotor: dr H. Rosa], Toruń UMK, 1999, maszynopis.
+
# Dürrfeld E. B., Mit Haken und Osen. Zur Typenbestimmung von Buchschlieβen des 15. bis 17. [w:] „Restauro”, 1993, nr 6, s. 425 - 429
+
# Encyklopedia wiedzy o książce [red. A. Birkenmajer, B. Kocowski, J. Trzynadlowski], Wrocław, 1971.
+
# Kurpik W, Uwagi o niektórych elementach oprawy i ich roli w ochronie książki, Ochrona Zabytków, 1982, Tom 35 , Numer 3-4 (138-139).
+
# Macchi F., Dizionario Illustrato Della Legature, Milano 2002.
+
# Szirmai J.A., *The Archeology of Medieval Bookbinding*. London -New York 1999.Przypis 1
+
# Zamrzycka J., Introligatorzy toruńscy od XV do XVI/XVII wieku . Typologia cech warsztatowych, praca magisterska UMK, ZKPiS (promotor: dr Małgorzata Pronobis-Gajdzis), Toruń UMK 2012.
+
  
 
----
 
----
Autor: '''MPG'''
+
Autor: '''M. P.B.'''

Wersja z 12:44, 20 wrz 2021

Zapięcia pętelkowe

(ang. loop and bead/peg fastenings; niem. Schlaufenverschluss)

Zapięcie pętelkowe składa się z zaczepu w formie kulistej, bądź owalnej o średnicy ok. od 6-10[mm], mocowanego w krawędzi przedniej okładziny. zaczep najczęściej był wykonany ze stopu metali (mosiądz), ale także z kości, koralików, pereł. Zapinkę stanowi mniej lub bardziej ozdobny sznurek mocowany do tylnej okładziny, który zaczepiano o kulisty bolec. Ten rodzaj zapięcia stosowano w XVI wieku, szczególnie chętnie w żeńskich zgromadzeniach zakonnych Europy Środkowej. (il. 1)

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Zamknięcia kodeksów

Grafika

Przypisy

  1. Adler G., Handbuch Buchverschluss und Buchbeschlag, Wiesbaden, 2010, s. 2, 20, 82.
  2. Banasiak M.,Okucia zabytkowych kodeksów – historia, systematyka, terminologia, zagadnienia konserwatorskie, praca magisterska [promotor: dr hab. M. Pronobis-Gajdzis, prof. UMK, Toruń, UMK 2020, wydruk komputerowy, s. 52.

Autor: M. P.B.