Twarda oprawa: Różnice pomiędzy wersjami
(→Zobacz też) |
|||
| Linia 13: | Linia 13: | ||
[[Półtwarda oprawa ]] <br> | [[Półtwarda oprawa ]] <br> | ||
[[Broszurowe oprawy]] <br> | [[Broszurowe oprawy]] <br> | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
---- | ---- | ||
Autor: '''E.P.''' | Autor: '''E.P.''' | ||
Wersja z 23:06, 18 wrz 2021
Twarda oprawa
(ang. hardcover, hard bound, stiff boards; niem. Bucheinband; fr. couverture rigide)
Oprawa książki charakteryzująca się sztywnymi okładkami. Sztywność nadają tekturowe, drewniane lub rzadziej plastikowe okładziny, z zewnętrznej strony oklejone obleczeniem, a od wewnątrz wyklejką.
Niektóre typy opraw (mnisze oraz artystyczne i eksperymentalne) są wyzbyte obleczenia a czasem także wyklejki, eksponując surowy materiał okładkowy, np. deskę, tekturę, plexi, szkło lub metal.
Najstarsze znane zachowane oprawy koptyjskie są usztywnione sklejką z papirusowych kart. W epoce średniowiecza do usztywnienia opraw używano desek grubości kilku milimetrów. Oprawy arabskie były usztywniane sklejką z papierowych kart. Ten wynalazek został zaadoptowany do europejskiego rzemiosła introligatorskiego w epoce renesansu na terenie Wenecji i wkrótce rozpowszechnił się w Europie Zachodniej. Tworząc okładzinówki introligatorzy sklejali karty papierowej makulatury. Na potrzeby introligatorstwa papiernie zaczęły produkować tekturę ze szmat oraz papierowej makulatury.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Półtwarda oprawa
Broszurowe oprawy
Autor: E.P.
