Grzbiet łamany: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 1: | Linia 1: | ||
==Grzbiet łamany== | ==Grzbiet łamany== | ||
| − | (fr. reliure à dos brisé, niem. Gebrochener Rücken) | + | (ang. Broken back, fr. reliure à dos brisé, niem. Gebrochener Rücken, wł. dorso staccato) |
| − | Pierwowzorem oprawy z łamanym grzbietem była oprawa wynaleziona przez Alexisa Pierre Bradela, który tymczasowe oprawy sporządzał z kartonu. Przełamywał go w miejscu grzbietu, następnie oklejał | + | Pierwowzorem oprawy z łamanym grzbietem była oprawa wynaleziona przez Alexisa Pierre Bradela, który tymczasowe oprawy sporządzał z kartonu. Przełamywał go w miejscu grzbietu, następnie oklejał papierowym obleczeniem i sklejał z blokiem. |
Z czasem zaczęto wykonywać okładki z grubej tektury, wówczas grzbietówkę wykonywano odrębnie, z kartonu, który naklejano na pasek szerszego papieru. Papier zaginano tuż przy grzbietówce i ponownie w odległości równej wysokości oporka, a kartonową grzbietówkę wyokrąglano. Następnie grzbietówkę naciągano na grzbiet boku i papierowe skrzydełka sklejano ze scyzurami. W późniejszej fazie oprawy do scyzur sklejonych z łamanym grzbietem przyklejano okładzinówki lub „wpuszczano” je pomiędzy dwuwarstwową tekturową okładzinę. | Z czasem zaczęto wykonywać okładki z grubej tektury, wówczas grzbietówkę wykonywano odrębnie, z kartonu, który naklejano na pasek szerszego papieru. Papier zaginano tuż przy grzbietówce i ponownie w odległości równej wysokości oporka, a kartonową grzbietówkę wyokrąglano. Następnie grzbietówkę naciągano na grzbiet boku i papierowe skrzydełka sklejano ze scyzurami. W późniejszej fazie oprawy do scyzur sklejonych z łamanym grzbietem przyklejano okładzinówki lub „wpuszczano” je pomiędzy dwuwarstwową tekturową okładzinę. | ||
| Linia 17: | Linia 17: | ||
</gallery> | </gallery> | ||
==Przypisy== | ==Przypisy== | ||
| − | + | # Macchi F., Macchi L., Dizionario illustrato della legatura, Milano, 2002, s. 140-141. | |
# Z. Zjawiński, Introligatorstwo, Warszawa 1965, s. 184-185. | # Z. Zjawiński, Introligatorstwo, Warszawa 1965, s. 184-185. | ||
---- | ---- | ||
Autor: '''E.P.''' | Autor: '''E.P.''' | ||
Wersja z 16:25, 14 wrz 2021
Spis treści
Grzbiet łamany
(ang. Broken back, fr. reliure à dos brisé, niem. Gebrochener Rücken, wł. dorso staccato)
Pierwowzorem oprawy z łamanym grzbietem była oprawa wynaleziona przez Alexisa Pierre Bradela, który tymczasowe oprawy sporządzał z kartonu. Przełamywał go w miejscu grzbietu, następnie oklejał papierowym obleczeniem i sklejał z blokiem.
Z czasem zaczęto wykonywać okładki z grubej tektury, wówczas grzbietówkę wykonywano odrębnie, z kartonu, który naklejano na pasek szerszego papieru. Papier zaginano tuż przy grzbietówce i ponownie w odległości równej wysokości oporka, a kartonową grzbietówkę wyokrąglano. Następnie grzbietówkę naciągano na grzbiet boku i papierowe skrzydełka sklejano ze scyzurami. W późniejszej fazie oprawy do scyzur sklejonych z łamanym grzbietem przyklejano okładzinówki lub „wpuszczano” je pomiędzy dwuwarstwową tekturową okładzinę.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Półorganiczna oprawa
Grafika
Przygotowanie grzbietu łamanego. Źródło: Z. Zjawiński, Introligatorstwo
Przypisy
- Macchi F., Macchi L., Dizionario illustrato della legatura, Milano, 2002, s. 140-141.
- Z. Zjawiński, Introligatorstwo, Warszawa 1965, s. 184-185.
Autor: E.P.
