Papier glansowany: Różnice pomiędzy wersjami
m (→Papier glansowany: uzupełn. term. ang.) |
(→Papier glansowany) |
||
| Linia 6: | Linia 6: | ||
Uzyskaniu błyszczącej powierzchni mogło służyć kalandrowanie. Większy połysk dawało polerowanie papieru szkłem, krzemieniem lub agatem, zamocowanym w specjalnym urządzeniu, dającym wielki nacisk. Połysk wzmagało woskowanie papieru przed gładzeniem. | Uzyskaniu błyszczącej powierzchni mogło służyć kalandrowanie. Większy połysk dawało polerowanie papieru szkłem, krzemieniem lub agatem, zamocowanym w specjalnym urządzeniu, dającym wielki nacisk. Połysk wzmagało woskowanie papieru przed gładzeniem. | ||
| − | Innym sposobem było zagruntowanie papieru klejem skórnym, naniesienie farby i ponowne pokrycie tym samym klejem. Tak przygotowaną powierzchnię papieru poddawano hydrofobizacji przez naniesienie gąbką roztworu ałunu, saletry i octu winnego (w równych częściach). Papier mógł być następnie poddany tłoczeniu faktury, dając | + | Innym sposobem było zagruntowanie papieru klejem skórnym, naniesienie farby i ponowne pokrycie tym samym klejem. Tak przygotowaną powierzchnię papieru poddawano hydrofobizacji przez naniesienie gąbką roztworu ałunu, saletry i octu winnego (w równych częściach). Papier mógł być następnie poddany tłoczeniu faktury, dając papier reliefowy. |
Papiery glansowane były w użyciu w końcu XVIII i na początku XIX wieku, stosowane na wyklejki oraz jako papier obłóczkowy, a nadto do galanterii introligatorskiej i różnych prac amatorskich. | Papiery glansowane były w użyciu w końcu XVIII i na początku XIX wieku, stosowane na wyklejki oraz jako papier obłóczkowy, a nadto do galanterii introligatorskiej i różnych prac amatorskich. | ||
| Linia 15: | Linia 15: | ||
[[Indeks alfabetyczny]] <br> | [[Indeks alfabetyczny]] <br> | ||
[[Glansowanie]] <br> | [[Glansowanie]] <br> | ||
| + | [[Papiery reliefowe ślepotłoczone]] <br> | ||
==Grafika== | ==Grafika== | ||
Wersja z 15:01, 14 wrz 2021
Spis treści
Papier glansowany
(ang. glossy/glazed paper; fr. papier glacé, niem. Glanzpapier)
Papier dekoracyjny jednolicie zabarwiony o błyszczącej powierzchni.
Uzyskaniu błyszczącej powierzchni mogło służyć kalandrowanie. Większy połysk dawało polerowanie papieru szkłem, krzemieniem lub agatem, zamocowanym w specjalnym urządzeniu, dającym wielki nacisk. Połysk wzmagało woskowanie papieru przed gładzeniem.
Innym sposobem było zagruntowanie papieru klejem skórnym, naniesienie farby i ponowne pokrycie tym samym klejem. Tak przygotowaną powierzchnię papieru poddawano hydrofobizacji przez naniesienie gąbką roztworu ałunu, saletry i octu winnego (w równych częściach). Papier mógł być następnie poddany tłoczeniu faktury, dając papier reliefowy.
Papiery glansowane były w użyciu w końcu XVIII i na początku XIX wieku, stosowane na wyklejki oraz jako papier obłóczkowy, a nadto do galanterii introligatorskiej i różnych prac amatorskich.
W 2. poł. XIX w. wytwarzanie papieru glansowanego uległo uprzemysłowieniu. Rozszerzono bazę substancji chemicznych dodawanych do farby, które wywoływały połysk o mydło, talk, tlenek glinu, szelak, kazeinę, amoniak i in. Mechanizację procesu malowania papieru rozpoczęła maszyna E. Theodora Kretzschmara z 1874 roku, za którą przyszły kolejne rozwiązania maszyn cylindrycznych. Ręczne polerowanie zastąpiły kalandry, maszyny szczotkujące oraz gładzące.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Glansowanie
Papiery reliefowe ślepotłoczone
Grafika
Papier jednobarwny glansowany
Przypisy
- Sposób farbowania papierów w rozmaitych kolorach, „Piast czyli Pamiętnik Technologiczny”, Warszawa, 1829, t. II, s. 102-113 http://bc.wbp.lublin.pl/dlibra/publication?id=16243&tab=3
- Weichelt August, Buntpapierfabrikation, Berlin 1908, s. 10-17, 50-71, 151-168.
Autor: E.P.
