Lamówka: Różnice pomiędzy wersjami
(→Lamówka) |
|||
| (Nie pokazano 2 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
(niem. Schiene) | (niem. Schiene) | ||
| − | Pasek materiału, zwykle płótna, ale też skóry, pergaminu, papieru lub sztucznego tworzywa obleczeniowego, którym oklejono brzegi produktu introligatorskiego. Lamówkę można sporządzić samodzielnie, produkowano także lamówkę z gumowanego (tj. z nałożoną warstwą kleju) płótna zwiniętego w rolkę. | + | Pasek materiału, zwykle płótna, ale też skóry, pergaminu, papieru lub sztucznego tworzywa obleczeniowego, którym oklejono brzegi produktu introligatorskiego. Lamówkę można sporządzić samodzielnie, produkowano także lamówkę z gumowanego (tj. z nałożoną warstwą kleju) płótna lub papieru zwiniętego w rolkę (np. taśma introligatorska Linson). |
| − | W oprawach twardych książek lamówka może przebiegać wzdłuż pionowej krawędzi okładki, zastępując oklejanie rogów. W oprawach całopapierowych bibliofilskich lamówki przebiegają na poziomych krawędziach, łącząc okładzinę przednią, tylną i grzbiet. | + | W oprawach twardych książek lamówka może przebiegać wzdłuż pionowej krawędzi okładki, zastępując oklejanie rogów (ang. fore-edge binding). W oprawach całopapierowych bibliofilskich lamówki przebiegają na poziomych krawędziach, łącząc okładzinę przednią, tylną i grzbiet. |
W oprawach broszurowych płócienna lamówka naklejona na grzbiecie wzmacnia spoinę oraz łączy kartonowe okładki. W szczególnym typie oprawy, zupełnie pozbawionym okładek, lamówka jest namiastką okładki; oprawę taką zwaną dawniej „półpapierki”, współcześnie stosuje się głównie do oprawiania nadbitek. | W oprawach broszurowych płócienna lamówka naklejona na grzbiecie wzmacnia spoinę oraz łączy kartonowe okładki. W szczególnym typie oprawy, zupełnie pozbawionym okładek, lamówka jest namiastką okładki; oprawę taką zwaną dawniej „półpapierki”, współcześnie stosuje się głównie do oprawiania nadbitek. | ||
| − | W pudełkach i futerałach lamówki stanowią wzmocnienie połączenia ścianek. W oprawach grafik, płaskich druków lub fotografii naklejanych na twarde podłoże stanowią wzmocnienie brzegów tektury oraz estetyczne wykończenie. Mogą także zastąpić drewnianą lub metalową ramkę, wówczas grafika | + | W pudełkach i futerałach lamówki stanowią wzmocnienie połączenia ścianek. W oprawach grafik, płaskich druków lub fotografii naklejanych na twarde podłoże stanowią wzmocnienie brzegów tektury oraz estetyczne wykończenie. Mogą także zastąpić drewnianą lub metalową ramkę, wówczas grafika luźna lub w passe-partout jest przykryta szkłem, a całość oklejona lamówką. |
==Zobacz też== | ==Zobacz też== | ||
Aktualna wersja na dzień 18:33, 10 wrz 2021
Lamówka
(niem. Schiene)
Pasek materiału, zwykle płótna, ale też skóry, pergaminu, papieru lub sztucznego tworzywa obleczeniowego, którym oklejono brzegi produktu introligatorskiego. Lamówkę można sporządzić samodzielnie, produkowano także lamówkę z gumowanego (tj. z nałożoną warstwą kleju) płótna lub papieru zwiniętego w rolkę (np. taśma introligatorska Linson).
W oprawach twardych książek lamówka może przebiegać wzdłuż pionowej krawędzi okładki, zastępując oklejanie rogów (ang. fore-edge binding). W oprawach całopapierowych bibliofilskich lamówki przebiegają na poziomych krawędziach, łącząc okładzinę przednią, tylną i grzbiet.
W oprawach broszurowych płócienna lamówka naklejona na grzbiecie wzmacnia spoinę oraz łączy kartonowe okładki. W szczególnym typie oprawy, zupełnie pozbawionym okładek, lamówka jest namiastką okładki; oprawę taką zwaną dawniej „półpapierki”, współcześnie stosuje się głównie do oprawiania nadbitek.
W pudełkach i futerałach lamówki stanowią wzmocnienie połączenia ścianek. W oprawach grafik, płaskich druków lub fotografii naklejanych na twarde podłoże stanowią wzmocnienie brzegów tektury oraz estetyczne wykończenie. Mogą także zastąpić drewnianą lub metalową ramkę, wówczas grafika luźna lub w passe-partout jest przykryta szkłem, a całość oklejona lamówką.
Zobacz też
Autor: E.P.
