Transfer: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | ==Transfer grafiki== | + | ==Transfer== |
| + | (przeniesienie), (ang. transfer) | ||
| + | ===Transfer grafiki=== | ||
Transfer to metoda ozdobienia oprawy skórzanej rysunkiem przez przeniesienie farby ze świeżo wydrukowanej, jeszcze wilgotnej odbitki graficznej (pejzażu, portretu). Technikę wynaleziono w końcu XVIII wieku. Opracowano także transfer z odbitki suchej, wówczas posługiwano się białkiem jaja kurzego. Nakładano je kilkakrotnie, przy jego użyciu przyklejano odbitkę drukiem do skóry. Po wyschnięciu, nasączano białkiem papier i ścierano go, aż pozostał tylko rysunek na skórze. | Transfer to metoda ozdobienia oprawy skórzanej rysunkiem przez przeniesienie farby ze świeżo wydrukowanej, jeszcze wilgotnej odbitki graficznej (pejzażu, portretu). Technikę wynaleziono w końcu XVIII wieku. Opracowano także transfer z odbitki suchej, wówczas posługiwano się białkiem jaja kurzego. Nakładano je kilkakrotnie, przy jego użyciu przyklejano odbitkę drukiem do skóry. Po wyschnięciu, nasączano białkiem papier i ścierano go, aż pozostał tylko rysunek na skórze. | ||
| − | ==Kalkomania== | + | ===Kalkomania=== |
Kalkomania, czyli specjalnie przygotowane druki na papierze woskowanym pokryte koloidem po zwilżeniu „oddawały” rysunek; metodę tę wykorzystywano do ozdabiania brzegów kart książek. Do prac amatorskich wykorzystywano także letrasetowe pisma. Arkusze z przejrzystego papieru z nadrukowanymi literami "oddawały" je na skutek pocierania. | Kalkomania, czyli specjalnie przygotowane druki na papierze woskowanym pokryte koloidem po zwilżeniu „oddawały” rysunek; metodę tę wykorzystywano do ozdabiania brzegów kart książek. Do prac amatorskich wykorzystywano także letrasetowe pisma. Arkusze z przejrzystego papieru z nadrukowanymi literami "oddawały" je na skutek pocierania. | ||
| − | ==Transfer chemiczny== | + | ===Transfer chemiczny=== |
Kompozycje zdobnicze są drukowane tonerem na papierze. Kartki są przykładane wydrukowaną stroną do okładki, a następnie nasączane rozpuszczalnikiem składającym się z acetonu i alkoholu. Powoduje to odspojenie tonera od papierowego podłoża i przeniesienie na okładkę. Spośród polskich introligatorów technikę tę stosuje Jacek Tylkowski. | Kompozycje zdobnicze są drukowane tonerem na papierze. Kartki są przykładane wydrukowaną stroną do okładki, a następnie nasączane rozpuszczalnikiem składającym się z acetonu i alkoholu. Powoduje to odspojenie tonera od papierowego podłoża i przeniesienie na okładkę. Spośród polskich introligatorów technikę tę stosuje Jacek Tylkowski. | ||
| − | ==Transfer konserwatorski== | + | ===Transfer konserwatorski=== |
Jedna z metod dublowania termozgrzewalnego, gdzie jako środka klejącego używa się folii. Spoiwo zostaje naniesione np. na papier silikonowany i po wyschnięciu zdjęte. Folię umieszcza się pomiędzy podobraziem płóciennym a płótnem dublującym i zgrzewa. Temperatura zgrzewania uzależniona jest od rodzaju spoiwa. Cechą charakterystyczną techniki jest nie wnikanie spoiwa w głąb podobrazia, występuje tu wyłącznie zjawisko przylegania. | Jedna z metod dublowania termozgrzewalnego, gdzie jako środka klejącego używa się folii. Spoiwo zostaje naniesione np. na papier silikonowany i po wyschnięciu zdjęte. Folię umieszcza się pomiędzy podobraziem płóciennym a płótnem dublującym i zgrzewa. Temperatura zgrzewania uzależniona jest od rodzaju spoiwa. Cechą charakterystyczną techniki jest nie wnikanie spoiwa w głąb podobrazia, występuje tu wyłącznie zjawisko przylegania. | ||
Wersja z 10:06, 10 wrz 2021
Spis treści
Transfer
(przeniesienie), (ang. transfer)
Transfer grafiki
Transfer to metoda ozdobienia oprawy skórzanej rysunkiem przez przeniesienie farby ze świeżo wydrukowanej, jeszcze wilgotnej odbitki graficznej (pejzażu, portretu). Technikę wynaleziono w końcu XVIII wieku. Opracowano także transfer z odbitki suchej, wówczas posługiwano się białkiem jaja kurzego. Nakładano je kilkakrotnie, przy jego użyciu przyklejano odbitkę drukiem do skóry. Po wyschnięciu, nasączano białkiem papier i ścierano go, aż pozostał tylko rysunek na skórze.
Kalkomania
Kalkomania, czyli specjalnie przygotowane druki na papierze woskowanym pokryte koloidem po zwilżeniu „oddawały” rysunek; metodę tę wykorzystywano do ozdabiania brzegów kart książek. Do prac amatorskich wykorzystywano także letrasetowe pisma. Arkusze z przejrzystego papieru z nadrukowanymi literami "oddawały" je na skutek pocierania.
Transfer chemiczny
Kompozycje zdobnicze są drukowane tonerem na papierze. Kartki są przykładane wydrukowaną stroną do okładki, a następnie nasączane rozpuszczalnikiem składającym się z acetonu i alkoholu. Powoduje to odspojenie tonera od papierowego podłoża i przeniesienie na okładkę. Spośród polskich introligatorów technikę tę stosuje Jacek Tylkowski.
Transfer konserwatorski
Jedna z metod dublowania termozgrzewalnego, gdzie jako środka klejącego używa się folii. Spoiwo zostaje naniesione np. na papier silikonowany i po wyschnięciu zdjęte. Folię umieszcza się pomiędzy podobraziem płóciennym a płótnem dublującym i zgrzewa. Temperatura zgrzewania uzależniona jest od rodzaju spoiwa. Cechą charakterystyczną techniki jest nie wnikanie spoiwa w głąb podobrazia, występuje tu wyłącznie zjawisko przylegania.
Grafika
Projekt i dekoracja transferowa na oprawie Jacka Tylkowskiego
Zobacz też
Przypisy
- J.A. Arnett, Bibliopegia or the art of bookbinding in all its branches, London 1835, s. 78-79.
- W.J.E. Crane, Bookbinding for amateurs. Being descriptions of the various tools and appliances required and minute instructions for their effective use, London 1885, s. 177-178.
- W. Rajewska, Introligatorstwo w domu i w szkole, Cieszyn 1924, s. 28.
- W. Ślesiński, Konserwacja zabytków sztuki, Warszawa 1995, t.1, s. 54-55.
- Współczesne polskie introligatorstwo i papiernictwo. Mały słownik encyklopedyczny, pod red. J. Celma-Panek, Wrocław 1986, s. 23: Dekalkomania.
Autor: E.P., MPG
