Transfer: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | ==Transfer grafiki== | + | ==Transfer== |
| + | (przeniesienie), (ang. transfer) | ||
| + | ===Transfer grafiki=== | ||
Transfer to metoda ozdobienia oprawy skórzanej rysunkiem przez przeniesienie farby ze świeżo wydrukowanej, jeszcze wilgotnej odbitki graficznej (pejzażu, portretu). Technikę wynaleziono w końcu XVIII wieku. Opracowano także transfer z odbitki suchej, wówczas posługiwano się białkiem jaja kurzego. Nakładano je kilkakrotnie, przy jego użyciu przyklejano odbitkę drukiem do skóry. Po wyschnięciu, nasączano białkiem papier i ścierano go, aż pozostał tylko rysunek na skórze. | Transfer to metoda ozdobienia oprawy skórzanej rysunkiem przez przeniesienie farby ze świeżo wydrukowanej, jeszcze wilgotnej odbitki graficznej (pejzażu, portretu). Technikę wynaleziono w końcu XVIII wieku. Opracowano także transfer z odbitki suchej, wówczas posługiwano się białkiem jaja kurzego. Nakładano je kilkakrotnie, przy jego użyciu przyklejano odbitkę drukiem do skóry. Po wyschnięciu, nasączano białkiem papier i ścierano go, aż pozostał tylko rysunek na skórze. | ||
| − | ==Kalkomania== | + | ===Kalkomania=== |
Kalkomania, czyli specjalnie przygotowane druki na papierze woskowanym pokryte koloidem po zwilżeniu „oddawały” rysunek; metodę tę wykorzystywano do ozdabiania brzegów kart książek. Do prac amatorskich wykorzystywano także letrasetowe pisma. Arkusze z przejrzystego papieru z nadrukowanymi literami "oddawały" je na skutek pocierania. | Kalkomania, czyli specjalnie przygotowane druki na papierze woskowanym pokryte koloidem po zwilżeniu „oddawały” rysunek; metodę tę wykorzystywano do ozdabiania brzegów kart książek. Do prac amatorskich wykorzystywano także letrasetowe pisma. Arkusze z przejrzystego papieru z nadrukowanymi literami "oddawały" je na skutek pocierania. | ||
| − | ==Transfer chemiczny== | + | ===Transfer chemiczny=== |
Kompozycje zdobnicze są drukowane tonerem na papierze. Kartki są przykładane wydrukowaną stroną do okładki, a następnie nasączane rozpuszczalnikiem składającym się z acetonu i alkoholu. Powoduje to odspojenie tonera od papierowego podłoża i przeniesienie na okładkę. Spośród polskich introligatorów technikę tę stosuje Jacek Tylkowski. | Kompozycje zdobnicze są drukowane tonerem na papierze. Kartki są przykładane wydrukowaną stroną do okładki, a następnie nasączane rozpuszczalnikiem składającym się z acetonu i alkoholu. Powoduje to odspojenie tonera od papierowego podłoża i przeniesienie na okładkę. Spośród polskich introligatorów technikę tę stosuje Jacek Tylkowski. | ||
| − | ==Transfer konserwatorski== | + | ===Transfer konserwatorski=== |
Jedna z metod dublowania termozgrzewalnego, gdzie jako środka klejącego używa się folii. Spoiwo zostaje naniesione np. na papier silikonowany i po wyschnięciu zdjęte. Folię umieszcza się pomiędzy podobraziem płóciennym a płótnem dublującym i zgrzewa. Temperatura zgrzewania uzależniona jest od rodzaju spoiwa. Cechą charakterystyczną techniki jest nie wnikanie spoiwa w głąb podobrazia, występuje tu wyłącznie zjawisko przylegania. | Jedna z metod dublowania termozgrzewalnego, gdzie jako środka klejącego używa się folii. Spoiwo zostaje naniesione np. na papier silikonowany i po wyschnięciu zdjęte. Folię umieszcza się pomiędzy podobraziem płóciennym a płótnem dublującym i zgrzewa. Temperatura zgrzewania uzależniona jest od rodzaju spoiwa. Cechą charakterystyczną techniki jest nie wnikanie spoiwa w głąb podobrazia, występuje tu wyłącznie zjawisko przylegania. | ||
Wersja z 11:06, 10 wrz 2021
Spis treści
[ukryj]Transfer
(przeniesienie), (ang. transfer)
Transfer grafiki
Transfer to metoda ozdobienia oprawy skórzanej rysunkiem przez przeniesienie farby ze świeżo wydrukowanej, jeszcze wilgotnej odbitki graficznej (pejzażu, portretu). Technikę wynaleziono w końcu XVIII wieku. Opracowano także transfer z odbitki suchej, wówczas posługiwano się białkiem jaja kurzego. Nakładano je kilkakrotnie, przy jego użyciu przyklejano odbitkę drukiem do skóry. Po wyschnięciu, nasączano białkiem papier i ścierano go, aż pozostał tylko rysunek na skórze.
Kalkomania
Kalkomania, czyli specjalnie przygotowane druki na papierze woskowanym pokryte koloidem po zwilżeniu „oddawały” rysunek; metodę tę wykorzystywano do ozdabiania brzegów kart książek. Do prac amatorskich wykorzystywano także letrasetowe pisma. Arkusze z przejrzystego papieru z nadrukowanymi literami "oddawały" je na skutek pocierania.
Transfer chemiczny
Kompozycje zdobnicze są drukowane tonerem na papierze. Kartki są przykładane wydrukowaną stroną do okładki, a następnie nasączane rozpuszczalnikiem składającym się z acetonu i alkoholu. Powoduje to odspojenie tonera od papierowego podłoża i przeniesienie na okładkę. Spośród polskich introligatorów technikę tę stosuje Jacek Tylkowski.
Transfer konserwatorski
Jedna z metod dublowania termozgrzewalnego, gdzie jako środka klejącego używa się folii. Spoiwo zostaje naniesione np. na papier silikonowany i po wyschnięciu zdjęte. Folię umieszcza się pomiędzy podobraziem płóciennym a płótnem dublującym i zgrzewa. Temperatura zgrzewania uzależniona jest od rodzaju spoiwa. Cechą charakterystyczną techniki jest nie wnikanie spoiwa w głąb podobrazia, występuje tu wyłącznie zjawisko przylegania.
Grafika
Projekt i dekoracja transferowa na oprawie Jacka Tylkowskiego
Zobacz też
Przypisy
- J.A. Arnett, Bibliopegia or the art of bookbinding in all its branches, London 1835, s. 78-79.
- W.J.E. Crane, Bookbinding for amateurs. Being descriptions of the various tools and appliances required and minute instructions for their effective use, London 1885, s. 177-178.
- W. Rajewska, Introligatorstwo w domu i w szkole, Cieszyn 1924, s. 28.
- W. Ślesiński, Konserwacja zabytków sztuki, Warszawa 1995, t.1, s. 54-55.
- Współczesne polskie introligatorstwo i papiernictwo. Mały słownik encyklopedyczny, pod red. J. Celma-Panek, Wrocław 1986, s. 23: Dekalkomania.
Autor: E.P., MPG
