Twarda oprawa: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
m (Twarda oprawa: uzupełn. term. ang.)
(Zobacz też)
Linia 11: Linia 11:
  
 
[[Indeks alfabetyczny ]] <br>
 
[[Indeks alfabetyczny ]] <br>
[[Półmiękka oprawa ]] <br>
+
[[Półtwarda oprawa ]] <br>
 
[[Broszurowe oprawy]] <br>
 
[[Broszurowe oprawy]] <br>
  

Wersja z 10:12, 3 wrz 2021

Twarda oprawa

(ang. hardcover, hard bound, stiff boards; niem. Bucheinband; fr. couverture rigide)

Oprawa książki charakteryzująca się sztywnymi okładkami. Sztywność nadają tekturowe, drewniane lub rzadziej plastikowe okładziny, z zewnętrznej strony oklejone obleczeniem, a od wewnątrz wyklejką.

Niektóre typy opraw (mnisze oraz artystyczne i eksperymentalne) są wyzbyte obleczenia a czasem także wyklejki, eksponując surowy materiał okładkowy, np. deskę, tekturę, plexi, szkło lub metal.

Najstarsze znane zachowane oprawy koptyjskie są usztywnione sklejką z papirusowych kart. W epoce średniowiecza do usztywnienia opraw używano desek grubości kilku milimetrów. Oprawy arabskie były usztywniane sklejką z papierowych kart. Ten wynalazek został zaadoptowany do europejskiego rzemiosła introligatorskiego w epoce renesansu na terenie Wenecji i wkrótce rozpowszechnił się w Europie Zachodniej. Tworząc okładzinówki introligatorzy sklejali karty papierowej makulatury. Na potrzeby introligatorstwa papiernie zaczęły produkować tekturę ze szmat oraz papierowej makulatury.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Półtwarda oprawa
Broszurowe oprawy

Grafika

Przypisy

  1. Przypis 1

Autor: E.P.