Bejce: Różnice pomiędzy wersjami
Z Leksykon oprawoznawczy
| Linia 10: | Linia 10: | ||
[[Indeks alfabetyczny ]] <br> | [[Indeks alfabetyczny ]] <br> | ||
[[Marmoryzowane oprawy]] <br> | [[Marmoryzowane oprawy]] <br> | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
---- | ---- | ||
Autor: '''E.P.''' | Autor: '''E.P.''' | ||
Wersja z 12:09, 17 sie 2021
Bejce
(wytrawy) (niem. Beizen, fr. mordant)
Wodne lub alkoholowe roztwory soli, kwasów, zasad oraz barwników służące do powierzchniowego barwienia drewna, a także skór i pergaminów. Stosowano je zarówno do barwienia powierzchni całej skóry jak i do tworzenia wzorów (marmoryzowania).
Podczas barwienia skór zachodzą reakcje bejc z kolagenem lub garbnikami zawartymi w skórze, które bywają szkodliwe. W wyniku utleniania mogą pojawić się wybarwienia bądź wżery w powierzchni skóry. Do najbardziej rozpowszechnionych bejc należą: soda, potaż, grynszpan, nadmanganian potasu, siarczan żelaza, a także wyciągi roślinne kory, liści, łupin orzechów itp.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Marmoryzowane oprawy
Autor: E.P.
