Arabeska narożna: Różnice pomiędzy wersjami
(liczebnik zamiast cyfry) |
|||
(Nie pokazano 10 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | ==Arabeska narożna== | + | ==Arabeska narożna== |
− | + | (fr. arabesque d'angle) | |
− | + | ||
− | + | ||
+ | Wyciskany z tłoka niewielki motyw o kształcie zbliżonym do równobocznego lub wydłużonego trójkąta wypełnionego arabeską, przystosowany do zdobienia wewnętrznych narożników zwierciadeł okładzin, w których dwoma bokami styka się z ramką bądź tymiż bokami jest w nią wkomponowany. Charakterystyczny dla renesansowych opraw włoskich (zwłaszcza weneckich i rzymskich) z 1 poł. XVI w., a pod ich wpływem także dla dzieł francuskich i niemieckich. Najpóźniej w latach 40. XVI w. spopularyzowany w introligatorstwie krakowskim. Warianty a. n. o kształcie wydłużonego trójkąta ukazywano nie tylko w narożnikach zwierciadeł ale i jako składnik charakterystycznych medalionów w typie mandorla stilizatta. Na dziełach włoskich XVI w. spotyka się też odmianę a. n., w której wewnętrzny – najdłuższy – bok obrysowany jest wklęsło-wypukłą linią; stanowi to uproszczone naśladownictwo maureskowych ćwierćmedalionów z opraw perskich i arabskich; niekiedy z połączonych 4 wycisków takich tłoków tworzono centralny medalion w typie schamsa. | ||
+ | |||
+ | ==Zobacz też== | ||
+ | |||
+ | [[Indeks alfabetyczny ]] <br> | ||
+ | [[Ćwierćmedalion]] <br> | ||
+ | [[Mandorla stilizatta]] <br> | ||
+ | [[Schamsa]] <br> | ||
==Grafika== | ==Grafika== | ||
<gallery> | <gallery> | ||
− | Plik:Arabeska narożna 9.jpg | + | Plik:Arabeska narożna 9.jpg | Arabeska narożna na włoskiej oprawie renesansowej, 1 poł. XVI w. |
− | + | Plik:Arabeska narożna 17.jpg | Arabeska narożna na włoskiej oprawie renesansowej, 1 poł. XVI w. | |
− | Plik:Arabeska narożna 17.jpg | + | Plik:Arabeska narożna 16.jpg | Fragment okładziny włoskiej oprawy renesansowej z arabeskami narożnymi w zwierciadle, 1 poł. XVI w. |
− | Plik:Arabeska narożna 16.jpg | + | Plik:Arabeska narożna 2.jpg | Arabeska narożna na polskiej oprawie renesansowej, ok. poł. XVI w. |
− | Plik:Arabeska narożna | + | Plik:Arabeska narożna 1.jpg | Symetryczna forma arabeski narożnej na polskiej oprawie renesansowej, XVI w. |
− | + | Plik:Arabeska narożna 4.jpg | Symetryczna forma arabeski narożnej na polskiej oprawie renesansowej, XVI w. | |
− | Plik:Arabeska narożna | + | Plik:Arabeska narożna 5.jpg | Symetryczna forma arabeski narożnej na polskiej oprawie renesansowej, XVI w. |
− | Plik:Arabeska narożna | + | |
− | Plik:Arabeska narożna | + | </gallery> |
− | + | ||
+ | ==Przypisy== | ||
+ | |||
+ | # Laucevičius 1976, il. 119-120, 422, 424 i in.; | ||
+ | # Marcon 1999, s. 35-50; | ||
+ | # Macchi F. i L. 2007, tabl. 48-49, 51-52, 77 i in. | ||
+ | ---- | ||
+ | Autor: '''A.W.''' |
Aktualna wersja na dzień 13:48, 2 cze 2021
Spis treści
Arabeska narożna
(fr. arabesque d'angle)
Wyciskany z tłoka niewielki motyw o kształcie zbliżonym do równobocznego lub wydłużonego trójkąta wypełnionego arabeską, przystosowany do zdobienia wewnętrznych narożników zwierciadeł okładzin, w których dwoma bokami styka się z ramką bądź tymiż bokami jest w nią wkomponowany. Charakterystyczny dla renesansowych opraw włoskich (zwłaszcza weneckich i rzymskich) z 1 poł. XVI w., a pod ich wpływem także dla dzieł francuskich i niemieckich. Najpóźniej w latach 40. XVI w. spopularyzowany w introligatorstwie krakowskim. Warianty a. n. o kształcie wydłużonego trójkąta ukazywano nie tylko w narożnikach zwierciadeł ale i jako składnik charakterystycznych medalionów w typie mandorla stilizatta. Na dziełach włoskich XVI w. spotyka się też odmianę a. n., w której wewnętrzny – najdłuższy – bok obrysowany jest wklęsło-wypukłą linią; stanowi to uproszczone naśladownictwo maureskowych ćwierćmedalionów z opraw perskich i arabskich; niekiedy z połączonych 4 wycisków takich tłoków tworzono centralny medalion w typie schamsa.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Ćwierćmedalion
Mandorla stilizatta
Schamsa
Grafika
Przypisy
- Laucevičius 1976, il. 119-120, 422, 424 i in.;
- Marcon 1999, s. 35-50;
- Macchi F. i L. 2007, tabl. 48-49, 51-52, 77 i in.
Autor: A.W.