Zapięcia pętelkowe: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
m (Zapięcia pętelkowe: uzupełn. tłum. ang.)
(Zobacz też)
Linia 6: Linia 6:
 
==Zobacz też==
 
==Zobacz też==
 
[[Indeks alfabetyczny]] <br>
 
[[Indeks alfabetyczny]] <br>
 +
[[Zamknięcia kodeksów]] <br>
  
 
==Grafika==
 
==Grafika==

Wersja z 21:36, 14 mar 2021

Zapięcia pętelkowe

(ang. loop and bead/peg fastenings; niem. Schlaufenverschluss)

Zapięcie pętelkowe składa się z zaczepu w formie kulistej, bądź owalnej o średnicy ok. od 6-10[mm], mocowanego w krawędzi przedniej okładziny. zaczep najczęściej był wykonany ze stopu metali (mosiądz), ale także z kości, koralików, pereł. Zapinkę stanowi mniej lub bardziej ozdobny sznurek mocowany do tylnej okładziny, który zaczepiano o kulisty bolec. Ten rodzaj zapięcia stosowano w XVI wieku, szczególnie chętnie w żeńskich zgromadzeniach zakonnych Europy Środkowej. (il. 1)

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Zamknięcia kodeksów

Grafika

Przypisy

  1. Adler G., Handbuch Buchverschluss und Buchbeschlag, Wiesbaden, 2010.
  2. Banasiak M.,Okucia zabytkowych kodeksów – historia, systematyka, terminologia, zagadnienia konserwatorskie, praca magisterska [promotor: dr hab. M. Pronobis-Gajdzis, prof. UMK, Toruń, UMK 2020, wydruk komputerowy.
  3. Ciesielczyk M., Metalowe zapinki w książkach. Historia i technika, Praca magisterska [promotor: dr H. Rosa], Toruń UMK, 1999, maszynopis.
  4. Dürrfeld E. B., Mit Haken und Osen. Zur Typenbestimmung von Buchschlieβen des 15. bis 17. [w:] „Restauro”, 1993, nr 6, s. 425 - 429
  5. Encyklopedia wiedzy o książce [red. A. Birkenmajer, B. Kocowski, J. Trzynadlowski], Wrocław, 1971.
  6. Kurpik W, Uwagi o niektórych elementach oprawy i ich roli w ochronie książki, Ochrona Zabytków, 1982, Tom 35 , Numer 3-4 (138-139).
  7. Macchi F., Dizionario Illustrato Della Legature, Milano 2002.
  8. Szirmai J.A., *The Archeology of Medieval Bookbinding*. London -New York 1999.Przypis 1
  9. Zamrzycka J., Introligatorzy toruńscy od XV do XVI/XVII wieku . Typologia cech warsztatowych, praca magisterska UMK, ZKPiS (promotor: dr Małgorzata Pronobis-Gajdzis), Toruń UMK 2012.

Autor: MPG