Herringbone: Różnice pomiędzy wersjami
Z Leksykon oprawoznawczy
(Utworzono nową stronę "==Herringbone== (Scottisch Herringbone) Charakterystyczny szkocki styl dekoracyjny XVIII w., wypracowany i stosowany głównie przez introligatorów w Edynburgu. Pojaw...") |
(→Herringbone) |
||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
Charakterystyczny szkocki styl dekoracyjny XVIII w., wypracowany i stosowany głównie przez introligatorów w Edynburgu. Pojawił się ok. 1725 i był uprawiany do 1770, choć sporadycznie oprawy takie pojawiały się jeszcze do pocz. XIX w. | Charakterystyczny szkocki styl dekoracyjny XVIII w., wypracowany i stosowany głównie przez introligatorów w Edynburgu. Pojawił się ok. 1725 i był uprawiany do 1770, choć sporadycznie oprawy takie pojawiały się jeszcze do pocz. XIX w. | ||
| − | + | Złocona kompozycja zajmująca centralne pole okładziny składała się z centralnej, pionowej listwy (łodygi), od której wychodziły na obie strony pary płaskich liści, spłaszczonych serc, kłosów lub gałązek (określanych też czasem żebrami). Oprawy cechowały się bogatym zdobnictwem, kompozycja centralna otoczona była innymi motywami, czasem ramą lub uzupełniona narożnikami. | |
==Zobacz też== | ==Zobacz też== | ||
Wersja z 16:36, 18 lut 2021
Spis treści
Herringbone
(Scottisch Herringbone)
Charakterystyczny szkocki styl dekoracyjny XVIII w., wypracowany i stosowany głównie przez introligatorów w Edynburgu. Pojawił się ok. 1725 i był uprawiany do 1770, choć sporadycznie oprawy takie pojawiały się jeszcze do pocz. XIX w.
Złocona kompozycja zajmująca centralne pole okładziny składała się z centralnej, pionowej listwy (łodygi), od której wychodziły na obie strony pary płaskich liści, spłaszczonych serc, kłosów lub gałązek (określanych też czasem żebrami). Oprawy cechowały się bogatym zdobnictwem, kompozycja centralna otoczona była innymi motywami, czasem ramą lub uzupełniona narożnikami.
Zobacz też
Grafika
Obrazek 1
Przypisy
- Przypis 1
Autor: E.P.
