Romb włoski: Różnice pomiędzy wersjami
(→Zobacz też) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | + | ==Romb włoski== | |
| − | (także: romb aragoński) | + | (także: romb aragoński) (z wł.: rombo, rombo aragonese lub piastrella quadrata con i lati concavi) |
| − | (z wł.: rombo, rombo aragonese lub piastrella quadrata con i lati concavi) | + | |
Motyw niewielkiego rombu o wklęsłych bokach i prostej dekoracji floralnej lub geometrycznej we wnętrzu. Charakterystyczny dla introligatorstwa włoskiego XV – pocz. XVI w., zwłaszcza dla opraw neapolitańskich i toskańskich, na których zmultiplikowane i stykające się wyciski tłoka z r. w. tworzą geometryczne kompozycje w zwierciadłach okładzin. Na fali italianizmu dekoracje ze zmultiplikowanych r. w. pojawiły się w latach 70. XV w. w introligatorstwie krakowskim. Relatywnie liczne egzemplarze opraw włoskich dekorowanych m.in. motywami r. w., które zachowały się w Bibliotece Jagiellońskiej świadczą o napływie wzorcowych dzieł dla krakowskich introligatorów i bibliofilów przynajmniej do pocz. XVI w. | Motyw niewielkiego rombu o wklęsłych bokach i prostej dekoracji floralnej lub geometrycznej we wnętrzu. Charakterystyczny dla introligatorstwa włoskiego XV – pocz. XVI w., zwłaszcza dla opraw neapolitańskich i toskańskich, na których zmultiplikowane i stykające się wyciski tłoka z r. w. tworzą geometryczne kompozycje w zwierciadłach okładzin. Na fali italianizmu dekoracje ze zmultiplikowanych r. w. pojawiły się w latach 70. XV w. w introligatorstwie krakowskim. Relatywnie liczne egzemplarze opraw włoskich dekorowanych m.in. motywami r. w., które zachowały się w Bibliotece Jagiellońskiej świadczą o napływie wzorcowych dzieł dla krakowskich introligatorów i bibliofilów przynajmniej do pocz. XVI w. | ||
Wersja z 20:13, 14 lut 2021
Spis treści
Romb włoski
(także: romb aragoński) (z wł.: rombo, rombo aragonese lub piastrella quadrata con i lati concavi)
Motyw niewielkiego rombu o wklęsłych bokach i prostej dekoracji floralnej lub geometrycznej we wnętrzu. Charakterystyczny dla introligatorstwa włoskiego XV – pocz. XVI w., zwłaszcza dla opraw neapolitańskich i toskańskich, na których zmultiplikowane i stykające się wyciski tłoka z r. w. tworzą geometryczne kompozycje w zwierciadłach okładzin. Na fali italianizmu dekoracje ze zmultiplikowanych r. w. pojawiły się w latach 70. XV w. w introligatorstwie krakowskim. Relatywnie liczne egzemplarze opraw włoskich dekorowanych m.in. motywami r. w., które zachowały się w Bibliotece Jagiellońskiej świadczą o napływie wzorcowych dzieł dla krakowskich introligatorów i bibliofilów przynajmniej do pocz. XVI w.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Renesansowe oprawy
Grafika
Romby włoskie (aragońskie) w dekoracji oprawy włoskiej, kon. XV w., BJ Kraków, fot. BJ Kraków
Romby włoskie (aragońskie) w dekoracji oprawy włoskiej, ok. 1500, BJ Kraków, fot. BJ Kraków
Romby włoskie (aragońskie) w dekoracji oprawy włoskiej, kon. XV w., BJ Kraków, fot. BJ Kraków
Przypisy
- Lewicka-Kamińska 1956, tabl. 5;
- Macchi F. i L. 2002, s. 416;
- Macchi F. i L. 2007, s. 287, tabl. 32, 34-35, 108;
- Miriello 2008, tabl. 53, 70, 87 i in.;
- Storm van Leeuwen 2011, tabl. 9;
- Wagner 2015, s. 86.
Autor: A.W.
