Sowa: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Grafika)
(Grafika)
Linia 12: Linia 12:
 
Plik:Sowa 1.jpg | Motyw sowy w dekoracji oprawy renesansowej, XVI w.
 
Plik:Sowa 1.jpg | Motyw sowy w dekoracji oprawy renesansowej, XVI w.
 
Plik:Sowa 2.jpg | Motyw sowy w dekoracji oprawy renesansowej, XVI w.
 
Plik:Sowa 2.jpg | Motyw sowy w dekoracji oprawy renesansowej, XVI w.
Plik:Sowa 3.jpg | Motyw sowy w dekoracji oprawy renesansowej, XVI w.
+
Plik:Sowa 3.jpg | Motywy sów w obrębie fryzu arkadkowego o nietypowej formie w dekoracji oprawy renesansowej, XVI w.
 
Plik:Sowa aa.jpg | Motyw sowy w dekoracji oprawy renesansowej, XVI w.
 
Plik:Sowa aa.jpg | Motyw sowy w dekoracji oprawy renesansowej, XVI w.
  

Wersja z 17:36, 12 lut 2021

(ang. owl, fr. hibou, niem. Eule)

Ptak identyfikowany ze złymi mocami i w takim kontekście ukazywany w sztuce chrześcijańskiej. Niekiedy prezentowany na oprawach gotyckich i renesansowych, zazwyczaj w formie wycisku z małego tłoka z samodzielnym wizerunkiem ptaka lub z jego sylwetką wkomponowaną w okrąg lub medalion. W Polsce drobnymi tłokami z motywem s. posługiwali się niekiedy introligatorzy krakowscy i prawdopodobnie poznańscy XVI w., wkomponowując go w zwierciadło oraz listwy ram zwierciadła opraw radełkowych. Wyjątkową rangę artystyczną ma radełko na krakowskich oprawach Jerzego Moellera (ok. poł. XVI w.), ukazujące wić roślinną z s. atakowaną przez ptaki dzienne. W XVII-XVIII w. ukazywana na okazałych plakietach opraw z warsztatów w Hadze – jako atrybut Ateny.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Zoomorficzne motywy

Grafika

Przypisy

  1. Laucevičius 1976, il. 310, 593;
  2. Schwenke, Schunke 1979, tabl. 93;
  3. Krynicka 1980, il. 18n;
  4. Fogelmark 1990, tabl. VI;
  5. Karpp-Jacottet, von Rabenau 2000, s. 11;
  6. Quarg 2002, nr kat./tabl. 59.

Autor: A.W.