Pęd ruty: Różnice pomiędzy wersjami
(→Pęd ruty) |
|||
Linia 4: | Linia 4: | ||
'''b)''' analogiczny układ dwóch p-w r., ale wyciskanych z jednego tłoka, tworzący →łuk w ośli grzbiet. Motyw ten był przeznaczony do tworzenia wzoru owocu granatu lub kompozycji architektonicznych. Obie odmiany motywu były charakterystyczne dla ślepo wyciskanych dekoracji opraw późnogotyckich, zwłaszcza w kręgu niemieckim od około poł. XV w. Oba też przetrwały na oprawach do około 2 ćw. XVI w., aż do zupełnego wyparcia przez ornamentykę renesansową. | '''b)''' analogiczny układ dwóch p-w r., ale wyciskanych z jednego tłoka, tworzący →łuk w ośli grzbiet. Motyw ten był przeznaczony do tworzenia wzoru owocu granatu lub kompozycji architektonicznych. Obie odmiany motywu były charakterystyczne dla ślepo wyciskanych dekoracji opraw późnogotyckich, zwłaszcza w kręgu niemieckim od około poł. XV w. Oba też przetrwały na oprawach do około 2 ćw. XVI w., aż do zupełnego wyparcia przez ornamentykę renesansową. | ||
− | + | ==Zobacz też== | |
+ | |||
+ | [[Indeks alfabetyczny ]] <br> | ||
+ | [[Nosek]] <br> | ||
==Grafika== | ==Grafika== | ||
Linia 16: | Linia 19: | ||
Plik:Pęd ruty 3.jpg | Wzór owocu granatu utworzony m.in. z motywów pędu ruty; oprawa Introligatora IC, Kraków, koniec XV w.; zbiory Biblioteki Jagiellońskiej, fot. A. Wagner | Plik:Pęd ruty 3.jpg | Wzór owocu granatu utworzony m.in. z motywów pędu ruty; oprawa Introligatora IC, Kraków, koniec XV w.; zbiory Biblioteki Jagiellońskiej, fot. A. Wagner | ||
Plik:Pęd ruty 4.jpg | Kompozycja utworzona z wycisków tłoka przedstawiającego pęd ruty; oprawa krakowska z 4 ćw. XV w.' zbiory Biblioteki Diecezjalnej w Łowiczu; fot. A. Wagner | Plik:Pęd ruty 4.jpg | Kompozycja utworzona z wycisków tłoka przedstawiającego pęd ruty; oprawa krakowska z 4 ćw. XV w.' zbiory Biblioteki Diecezjalnej w Łowiczu; fot. A. Wagner | ||
+ | |||
+ | </gallery> | ||
+ | |||
+ | ==Przypisy== | ||
+ | |||
+ | # Schwenke, Schunke 1979, tabl. 231-243. | ||
+ | ---- | ||
+ | Autor: '''A.W.''' |
Wersja z 20:38, 11 lut 2021
Spis treści
Pęd ruty
pojęcie spopularyzowane w niemieckiej tegumentologii (niem.: Rautengerank), nawiązujące do grupy gatunków roślin zielnych (Rutaceae). Zgodnie z typologią dekoracji opraw gotyckich, zaproponowaną niegdyś przez P. Schwenke i I. Schunke, istnieją 2 odmiany tego motywu: a) odcinek stylizowanego p. r., esowato zagiętego, zwykle o wrzecionowym kształcie, z dwoma lub czterema (po 2 na obu stronach pędu) pączkami bądź pierzastymi listkami (→żabka). Wyciskany z niewielkich tłoków, w różnych układach: zazwyczaj pojedynczo lub w zwielokrotnionych wyciskach, tworzących ornamenty. Kombinacja dwóch ukośnie ułożonych i stykających się wycisków tego motywu wykorzystywano jako element →owocu granatu wzoru, określanego nieprawidłowo jako →pędu ruty wzór; b) analogiczny układ dwóch p-w r., ale wyciskanych z jednego tłoka, tworzący →łuk w ośli grzbiet. Motyw ten był przeznaczony do tworzenia wzoru owocu granatu lub kompozycji architektonicznych. Obie odmiany motywu były charakterystyczne dla ślepo wyciskanych dekoracji opraw późnogotyckich, zwłaszcza w kręgu niemieckim od około poł. XV w. Oba też przetrwały na oprawach do około 2 ćw. XVI w., aż do zupełnego wyparcia przez ornamentykę renesansową.
Zobacz też
Grafika
Przypisy
- Schwenke, Schunke 1979, tabl. 231-243.
Autor: A.W.