Multiplikacja: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
Linia 1: Linia 1:
 
==Multiplikacja==
 
==Multiplikacja==
(zwielokrotnienie, powtórzenie)
+
(zwielokrotnienie, powtórzenie) (fr. multiplication)
 
+
(fr. multiplication)
+
  
 
W zdobnictwie introligatorskim:  
 
W zdobnictwie introligatorskim:  
Linia 8: Linia 6:
  
 
* 2) sposób zakomponowania dekoracji okładzin lub grzbietu, polegający na zwielokrotnieniu określonego ornamentu. Praktykowany od średniowiecza, zwłaszcza na oprawach romańskich: 3-4 rzędy ornamentów powstałych z kilkunastu-kilkudziesięciu sąsiadujących wycisków tego samego tłoka. Jego rozpowszechnienie nastąpiło w renesansie: radełkowe oprawy, w których multiplikowano ramy otaczające zwierciadło, ujmujące je od góry i dołu, a nawet wypełniające je kilkoma pionowymi pasami tego samego ornamentu. W późniejszych epokach rzadszy – zwykle w historyzujących oprawach.     
 
* 2) sposób zakomponowania dekoracji okładzin lub grzbietu, polegający na zwielokrotnieniu określonego ornamentu. Praktykowany od średniowiecza, zwłaszcza na oprawach romańskich: 3-4 rzędy ornamentów powstałych z kilkunastu-kilkudziesięciu sąsiadujących wycisków tego samego tłoka. Jego rozpowszechnienie nastąpiło w renesansie: radełkowe oprawy, w których multiplikowano ramy otaczające zwierciadło, ujmujące je od góry i dołu, a nawet wypełniające je kilkoma pionowymi pasami tego samego ornamentu. W późniejszych epokach rzadszy – zwykle w historyzujących oprawach.     
 
 
 
      
 
      
 
==Zobacz też==
 
==Zobacz też==

Wersja z 10:50, 2 lut 2021

Multiplikacja

(zwielokrotnienie, powtórzenie) (fr. multiplication)

W zdobnictwie introligatorskim:

  • 1) paro- lub wielokrotne (nawet kilkusetkrotne) powtórzenie tego samego motywu dekoracyjnego na oprawie, najczęściej w ramie otaczającej zwierciadło, w polu zwierciadła bądź kompartymentach grzbietu. Od średniowiecza jest to powszechna formuła organizacji motywów dekoracyjnych w zdobnictwie introligatorskim, apogeum osiągnęła w à semé oprawach.
  • 2) sposób zakomponowania dekoracji okładzin lub grzbietu, polegający na zwielokrotnieniu określonego ornamentu. Praktykowany od średniowiecza, zwłaszcza na oprawach romańskich: 3-4 rzędy ornamentów powstałych z kilkunastu-kilkudziesięciu sąsiadujących wycisków tego samego tłoka. Jego rozpowszechnienie nastąpiło w renesansie: radełkowe oprawy, w których multiplikowano ramy otaczające zwierciadło, ujmujące je od góry i dołu, a nawet wypełniające je kilkoma pionowymi pasami tego samego ornamentu. W późniejszych epokach rzadszy – zwykle w historyzujących oprawach.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Radełkowe oprawy
À semé oprawy
System dekoracyjny

Grafika

Przypisy

  1. Burnatowa 1964, s. 7.

Autor: A.W.