Nodo: Różnice pomiędzy wersjami
(→Zobacz też) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
(z wł.: węzeł), motyw dekoracyjny w formie romboidalnego lub kwadratowego węzła, składającego się z przepleceń o rozmaitej formie (od najprostszych – jedynie w narożach, po skomplikowane układy z wielokrotnymi przepleceniami ułożonymi pod różnym kątem). Wywodzi się z średniowiecznego zdobnictwa islamskiego, z którego w XV w. przeniknął do Włoch, gdzie zyskał dużą popularność w wielu ośrodkach introligatorskich, zarówno na płd. (m.in. Neapol, Rzym) jak i na płn. (m.in. Padwa, Wenecja). Zwielokrotnione i regularne układy n. otoczone ornamentami w geometrycznych ramach ukazywano na oprawach mudejar; pojedyncze n. często widnieją w centrum lub w narożach zwierciadeł, bądź jako elementy ujmujące od góry i dołu centralny motyw dekoracyjny. W 2 dekadzie XVI w. n. pojawiły się na oprawach krakowskich, jako dekoracja zwierciadeł stosowana wg włoskich formuł kompozycyjnych (np. jako elementy ujmujące centralny motyw superekslibrisu, tudzież zdobienia wewnętrznych naroży zwierciadła); pod koniec 2 ćw. XVI w. zostały wyparte przez modniejsze zdobienia. | (z wł.: węzeł), motyw dekoracyjny w formie romboidalnego lub kwadratowego węzła, składającego się z przepleceń o rozmaitej formie (od najprostszych – jedynie w narożach, po skomplikowane układy z wielokrotnymi przepleceniami ułożonymi pod różnym kątem). Wywodzi się z średniowiecznego zdobnictwa islamskiego, z którego w XV w. przeniknął do Włoch, gdzie zyskał dużą popularność w wielu ośrodkach introligatorskich, zarówno na płd. (m.in. Neapol, Rzym) jak i na płn. (m.in. Padwa, Wenecja). Zwielokrotnione i regularne układy n. otoczone ornamentami w geometrycznych ramach ukazywano na oprawach mudejar; pojedyncze n. często widnieją w centrum lub w narożach zwierciadeł, bądź jako elementy ujmujące od góry i dołu centralny motyw dekoracyjny. W 2 dekadzie XVI w. n. pojawiły się na oprawach krakowskich, jako dekoracja zwierciadeł stosowana wg włoskich formuł kompozycyjnych (np. jako elementy ujmujące centralny motyw superekslibrisu, tudzież zdobienia wewnętrznych naroży zwierciadła); pod koniec 2 ćw. XVI w. zostały wyparte przez modniejsze zdobienia. | ||
==Zobacz też== | ==Zobacz też== | ||
| + | [[Barette]] <br> | ||
[[Mudejar oprawy]] <br> | [[Mudejar oprawy]] <br> | ||
[[Plecionka]] <br> | [[Plecionka]] <br> | ||
| + | [[Sznurowy ornament]] <br> | ||
| + | |||
==Grafika== | ==Grafika== | ||
| Linia 12: | Linia 15: | ||
Plik:Nodo 8.jpg | Plik:Nodo 8.jpg | ||
Plik:Nodo 5.jpg | Plik:Nodo 5.jpg | ||
| − | Plik:Nodo 3 - na opr. krakowskiej z 2 dekady XVI w..jpg | + | Plik:Nodo 3 - na opr. krakowskiej z 2 dekady XVI w..jpg | Nodi w dekoracji oprawy krakowskiej, 2 dekada XVI w., BJ Kraków, fot. A. Wagner |
| + | Plik:Nodo, Nodi na prawdop. weneckiej oprawie z 1 poł. XVI w., Biblioteca Nazionale Braidense.jpg | Zmultiplikowane nodi na prawdopodobnie weneckiej oprawie z 1 poł. XVI w., Biblioteca Nazionale Braidense, Mediolan | ||
</gallery> | </gallery> | ||
| Linia 18: | Linia 22: | ||
==Przypisy== | ==Przypisy== | ||
| − | # | + | # Lewicka-Kamińska 1956, tabl. 5; |
| + | # Nuska 1964, il. 15/13; | ||
| + | # Fürstenberg, De Marinis 1966, s. 124-125, 136-137, 144-145i in.; | ||
| + | # Federici, Houlis 1988, s. 58-60; | ||
| + | # Macchi F. i L. 2020, s. 332-333; | ||
| + | # Macchi F. i L. 2007, tabl. 27-28, 30, 37 i in.; | ||
| + | # Miriello 2008, nr kat./tabl. 5, 7-9, 57; | ||
| + | # Wagner 2015, s. 83. | ||
---- | ---- | ||
Autor: '''A.W.''' | Autor: '''A.W.''' | ||
Wersja z 23:51, 24 sty 2021
(z wł.: węzeł), motyw dekoracyjny w formie romboidalnego lub kwadratowego węzła, składającego się z przepleceń o rozmaitej formie (od najprostszych – jedynie w narożach, po skomplikowane układy z wielokrotnymi przepleceniami ułożonymi pod różnym kątem). Wywodzi się z średniowiecznego zdobnictwa islamskiego, z którego w XV w. przeniknął do Włoch, gdzie zyskał dużą popularność w wielu ośrodkach introligatorskich, zarówno na płd. (m.in. Neapol, Rzym) jak i na płn. (m.in. Padwa, Wenecja). Zwielokrotnione i regularne układy n. otoczone ornamentami w geometrycznych ramach ukazywano na oprawach mudejar; pojedyncze n. często widnieją w centrum lub w narożach zwierciadeł, bądź jako elementy ujmujące od góry i dołu centralny motyw dekoracyjny. W 2 dekadzie XVI w. n. pojawiły się na oprawach krakowskich, jako dekoracja zwierciadeł stosowana wg włoskich formuł kompozycyjnych (np. jako elementy ujmujące centralny motyw superekslibrisu, tudzież zdobienia wewnętrznych naroży zwierciadła); pod koniec 2 ćw. XVI w. zostały wyparte przez modniejsze zdobienia.
Zobacz też
Barette
Mudejar oprawy
Plecionka
Sznurowy ornament
Grafika
Nodi w dekoracji oprawy krakowskiej, 2 dekada XVI w., BJ Kraków, fot. A. Wagner
Zmultiplikowane nodi na prawdopodobnie weneckiej oprawie z 1 poł. XVI w., Biblioteca Nazionale Braidense, Mediolan
Przypisy
- Lewicka-Kamińska 1956, tabl. 5;
- Nuska 1964, il. 15/13;
- Fürstenberg, De Marinis 1966, s. 124-125, 136-137, 144-145i in.;
- Federici, Houlis 1988, s. 58-60;
- Macchi F. i L. 2020, s. 332-333;
- Macchi F. i L. 2007, tabl. 27-28, 30, 37 i in.;
- Miriello 2008, nr kat./tabl. 5, 7-9, 57;
- Wagner 2015, s. 83.
Autor: A.W.
