Sowa: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | (ang. owl, fr. hibou) | + | (ang. owl, fr. hibou, niem. Eule) |
Ptak identyfikowany ze złymi mocami i w takim kontekście ukazywany w sztuce chrześcijańskiej. Niekiedy prezentowany na oprawach gotyckich i renesansowych, zazwyczaj w formie wycisku z małego tłoka z samodzielnym wizerunkiem ptaka lub z jego sylwetką wkomponowaną w okrąg lub medalion. W Polsce drobnymi tłokami z motywem s. posługiwali się niekiedy introligatorzy krakowscy i prawdopodobnie poznańscy XVI w., wkomponowując go w zwierciadło oraz listwy ram zwierciadła opraw radełkowych. Wyjątkową rangę artystyczną ma radełko na krakowskich oprawach Jerzego Moellera (ok. poł. XVI w.), ukazujące wić roślinną z s. atakowaną przez ptaki dzienne. W XVII-XVIII w. ukazywana na okazałych plakietach opraw z warsztatów w Hadze – jako atrybut Ateny. | Ptak identyfikowany ze złymi mocami i w takim kontekście ukazywany w sztuce chrześcijańskiej. Niekiedy prezentowany na oprawach gotyckich i renesansowych, zazwyczaj w formie wycisku z małego tłoka z samodzielnym wizerunkiem ptaka lub z jego sylwetką wkomponowaną w okrąg lub medalion. W Polsce drobnymi tłokami z motywem s. posługiwali się niekiedy introligatorzy krakowscy i prawdopodobnie poznańscy XVI w., wkomponowując go w zwierciadło oraz listwy ram zwierciadła opraw radełkowych. Wyjątkową rangę artystyczną ma radełko na krakowskich oprawach Jerzego Moellera (ok. poł. XVI w.), ukazujące wić roślinną z s. atakowaną przez ptaki dzienne. W XVII-XVIII w. ukazywana na okazałych plakietach opraw z warsztatów w Hadze – jako atrybut Ateny. | ||
Wersja z 22:02, 17 sty 2021
(ang. owl, fr. hibou, niem. Eule)
Ptak identyfikowany ze złymi mocami i w takim kontekście ukazywany w sztuce chrześcijańskiej. Niekiedy prezentowany na oprawach gotyckich i renesansowych, zazwyczaj w formie wycisku z małego tłoka z samodzielnym wizerunkiem ptaka lub z jego sylwetką wkomponowaną w okrąg lub medalion. W Polsce drobnymi tłokami z motywem s. posługiwali się niekiedy introligatorzy krakowscy i prawdopodobnie poznańscy XVI w., wkomponowując go w zwierciadło oraz listwy ram zwierciadła opraw radełkowych. Wyjątkową rangę artystyczną ma radełko na krakowskich oprawach Jerzego Moellera (ok. poł. XVI w.), ukazujące wić roślinną z s. atakowaną przez ptaki dzienne. W XVII-XVIII w. ukazywana na okazałych plakietach opraw z warsztatów w Hadze – jako atrybut Ateny.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Zoomorficzne motywy
Grafika
Przypisy
- Laucevičius 1976, il. 310, 593;
- Schwenke, Schunke 1979, tabl. 93;
- Krynicka 1980, il. 18n;
- Fogelmark 1990, tabl. VI;
- Karpp-Jacottet, von Rabenau 2000, s. 11;
- Quarg 2002, nr kat./tabl. 59.
Autor: A.W.
