Broszurowanie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
Linia 1: Linia 1:
 
Broszurowanie – (ang. seving, niem. Stich – ścieg, fr. brocher – szyć, spinać) (zob. szycie książki, holendrowanie) czynność introligatorska polegająca na łączeniu składek w blok poprzez zszycie ręczne lub maszynowe, a współcześnie używa się także na czynności sklejenia składek lub pojedynczych arkuszy i wklejenia w prostą kartonową lub papierową obwolutę.  
 
Broszurowanie – (ang. seving, niem. Stich – ścieg, fr. brocher – szyć, spinać) (zob. szycie książki, holendrowanie) czynność introligatorska polegająca na łączeniu składek w blok poprzez zszycie ręczne lub maszynowe, a współcześnie używa się także na czynności sklejenia składek lub pojedynczych arkuszy i wklejenia w prostą kartonową lub papierową obwolutę.  
W literaturze przedmiotu znajduje się wiele określeń tej czynności. Najczęściej nawiązują do hasła „broszura”, wówczas broszurowaniem określa się łączenie sfalcowanych arkuszy w broszurę (zob. broszura). Niekiedy do broszurowania zalicza się także wykonanie miękkich okładek i łączenie bloków z okładkami, a także wklejanie tablic i map oraz obcinanie krawędzi. Inni autorzy (A. Semkowicz) książkami broszurowanymi nazywają wyłącznie książki szyte i nie oprawione.  
+
W literaturze przedmiotu znajduje się wiele określeń tej czynności. Najczęściej nawiązują do hasła „broszura”, wówczas broszurowaniem określa się łączenie sfalcowanych arkuszy w broszurę (zob. [[broszura]] ). Niekiedy do broszurowania zalicza się także wykonanie miękkich okładek i łączenie bloków z okładkami, a także wklejanie tablic i map oraz obcinanie krawędzi. Inni autorzy (A. Semkowicz) książkami broszurowanymi nazywają wyłącznie książki szyte i nie oprawione.  
 
Rozróżnia się dwa zasadnicze sposoby broszurowania: szwowe i bezszwowe. Metody szwowe dzielą się nadwa zasadnicze rodzaje: zwięzowe i bezzwięzowe. Bezszwowe metody łączenia kartek w dawnych kodeksach to ich sklejanie.
 
Rozróżnia się dwa zasadnicze sposoby broszurowania: szwowe i bezszwowe. Metody szwowe dzielą się nadwa zasadnicze rodzaje: zwięzowe i bezzwięzowe. Bezszwowe metody łączenia kartek w dawnych kodeksach to ich sklejanie.
  

Wersja z 14:45, 10 lis 2018

Broszurowanie – (ang. seving, niem. Stich – ścieg, fr. brocher – szyć, spinać) (zob. szycie książki, holendrowanie) czynność introligatorska polegająca na łączeniu składek w blok poprzez zszycie ręczne lub maszynowe, a współcześnie używa się także na czynności sklejenia składek lub pojedynczych arkuszy i wklejenia w prostą kartonową lub papierową obwolutę. W literaturze przedmiotu znajduje się wiele określeń tej czynności. Najczęściej nawiązują do hasła „broszura”, wówczas broszurowaniem określa się łączenie sfalcowanych arkuszy w broszurę (zob. broszura ). Niekiedy do broszurowania zalicza się także wykonanie miękkich okładek i łączenie bloków z okładkami, a także wklejanie tablic i map oraz obcinanie krawędzi. Inni autorzy (A. Semkowicz) książkami broszurowanymi nazywają wyłącznie książki szyte i nie oprawione. Rozróżnia się dwa zasadnicze sposoby broszurowania: szwowe i bezszwowe. Metody szwowe dzielą się nadwa zasadnicze rodzaje: zwięzowe i bezzwięzowe. Bezszwowe metody łączenia kartek w dawnych kodeksach to ich sklejanie.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Broszura
Holendrowanie