Orzeł: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 1: | Linia 1: | ||
(ang. eagle) | (ang. eagle) | ||
| − | Jeden z najpopularniejszych motywów w zdobnictwie opraw średniowiecznych. Na romańskich oprawach XII-XIII w. ukazywany głównie jako atrybut św. Jana Ewangelisty (z aureolą wokół głowy), jedno lub dwugłowy motyw zoomorficzny o różnorakiej symbolice (przeważnie ujęty z boku, z rozłożonymi skrzydłami) oraz motyw heraldyczny (ujęty frontalnie z symetrycznie rozpostartymi skrzydłami) | + | Jeden z najpopularniejszych motywów w zdobnictwie opraw średniowiecznych. Na romańskich oprawach XII-XIII w. ukazywany głównie jako atrybut św. Jana Ewangelisty (z aureolą wokół głowy), jedno lub dwugłowy motyw zoomorficzny o różnorakiej symbolice (przeważnie ujęty z boku, z rozłożonymi skrzydłami) oraz motyw heraldyczny (ujęty frontalnie z symetrycznie rozpostartymi skrzydłami). Rozpowszechniony na oprawach gotyckich XV-pocz. XVI w. jako samodzielny motyw na tłokach o najczęściej romboidalnym i okrągłym kształcie. Zazwyczaj podlegał stylizacji heraldycznej: ukazywany frontalne z głową w profilu, z otwartym dziobem i regularnie ukształtowanymi skrzydłami o długich lotkach ułożonych pionowo lub/i ukośnie; w kręgu bizantyńskim a później niemieckim często jako tzw. Doppeladler (orzeł z podwójną głową) nierzadko pod koroną zamkniętą. Jako godło państwowe częsty na oprawach krakowskich 4 ćw. XV – pocz. XVI w. W introligatorstwie renesansowym jego popularność zmalała, odtąd też prezentowany najczęściej jako godło herbowe. Motyw napoleońskiego o. cesarskiego był typowy dla francuskich opraw empirowych. W historyzującej konwencji przedstawieniowej ukazywany w herbach Królestwa Polskiego lub Rzeczypospolitej Obojga Narodów na wielu oprawach i okładkach wydawniczych książek polskich czasów zaborów (np. oprawy wydawnicze albumu Królowie Polscy Lessera z 1860 r. wykonane w warszawskim warsztacie Adolfa Kantora) oraz oprawach artystycznych (np. z paryskiej pracowni Wincentego Kisiela). Liczne nowatorskie projekty tłoków z herbowym O. Polskim, podlegającym stylistyce art déco lub oficjalnemu wzorcowi godła państwowego, powstały w okresie międzywojennym. Najczęściej w funkcji godła państwowego pojawia się we współczesnej w galanterii introligatorskiej. |
| − | + | ||
==Zobacz też== | ==Zobacz też== | ||
[[Indeks alfabetyczny]] <br> | [[Indeks alfabetyczny]] <br> | ||
| + | [[Ptak]] <br> | ||
[[Zoomorficzne motywy]] <br> | [[Zoomorficzne motywy]] <br> | ||
| Linia 26: | Linia 27: | ||
==Przypisy== | ==Przypisy== | ||
| − | # | + | # Chmiel 1917, s. 12-13; |
| + | # Lewicka-Kamińska 1956, tabl. 8/il. 2, 10/il. 28, 15/il. 1,7 i in; | ||
| + | # Krynicka 1967, tabl. I-VII; | ||
| + | # Krynicka 1980, il. 7a-c, 8-10, 11a i in.; | ||
| + | # Carvin 1988, nr kat./il. A.110, C.81, M.915; | ||
| + | # Federici, Houlis 1988, s. 42-44; | ||
| + | # Devauchelle 1995, s. 170-171; | ||
| + | # Tondel 2007, il. na s. 158-159, tabl. XXXII, | ||
| + | # Czyżak 2016, il. 256-258 | ||
---- | ---- | ||
Autor: '''A.W.''' | Autor: '''A.W.''' | ||
Wersja z 22:34, 10 sty 2021
(ang. eagle)
Jeden z najpopularniejszych motywów w zdobnictwie opraw średniowiecznych. Na romańskich oprawach XII-XIII w. ukazywany głównie jako atrybut św. Jana Ewangelisty (z aureolą wokół głowy), jedno lub dwugłowy motyw zoomorficzny o różnorakiej symbolice (przeważnie ujęty z boku, z rozłożonymi skrzydłami) oraz motyw heraldyczny (ujęty frontalnie z symetrycznie rozpostartymi skrzydłami). Rozpowszechniony na oprawach gotyckich XV-pocz. XVI w. jako samodzielny motyw na tłokach o najczęściej romboidalnym i okrągłym kształcie. Zazwyczaj podlegał stylizacji heraldycznej: ukazywany frontalne z głową w profilu, z otwartym dziobem i regularnie ukształtowanymi skrzydłami o długich lotkach ułożonych pionowo lub/i ukośnie; w kręgu bizantyńskim a później niemieckim często jako tzw. Doppeladler (orzeł z podwójną głową) nierzadko pod koroną zamkniętą. Jako godło państwowe częsty na oprawach krakowskich 4 ćw. XV – pocz. XVI w. W introligatorstwie renesansowym jego popularność zmalała, odtąd też prezentowany najczęściej jako godło herbowe. Motyw napoleońskiego o. cesarskiego był typowy dla francuskich opraw empirowych. W historyzującej konwencji przedstawieniowej ukazywany w herbach Królestwa Polskiego lub Rzeczypospolitej Obojga Narodów na wielu oprawach i okładkach wydawniczych książek polskich czasów zaborów (np. oprawy wydawnicze albumu Królowie Polscy Lessera z 1860 r. wykonane w warszawskim warsztacie Adolfa Kantora) oraz oprawach artystycznych (np. z paryskiej pracowni Wincentego Kisiela). Liczne nowatorskie projekty tłoków z herbowym O. Polskim, podlegającym stylistyce art déco lub oficjalnemu wzorcowi godła państwowego, powstały w okresie międzywojennym. Najczęściej w funkcji godła państwowego pojawia się we współczesnej w galanterii introligatorskiej.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Ptak
Zoomorficzne motywy
Grafika
Przypisy
- Chmiel 1917, s. 12-13;
- Lewicka-Kamińska 1956, tabl. 8/il. 2, 10/il. 28, 15/il. 1,7 i in;
- Krynicka 1967, tabl. I-VII;
- Krynicka 1980, il. 7a-c, 8-10, 11a i in.;
- Carvin 1988, nr kat./il. A.110, C.81, M.915;
- Federici, Houlis 1988, s. 42-44;
- Devauchelle 1995, s. 170-171;
- Tondel 2007, il. na s. 158-159, tabl. XXXII,
- Czyżak 2016, il. 256-258
Autor: A.W.
