Mandorla stilizzata: Różnice pomiędzy wersjami

Wersja z 20:55, 10 sty 2021

(wł.: stylizowany migdał/stylizowana mandorla), dekoracja okładzin złożona z dwóch maureskowych połówek medalionu w kształcie mandorli, oddzielonych liniami tworzącymi obramienie pola, w którym znajduje się inskrypcja (np. tytuł oprawionego dzieła, nazwisko jego autora lub superekslibris napisowy). Stosowano ją na renesansowych oprawach bolońskich, z których w l. 20-30. XVI w. – zapewne pod wpływem polskich studentów w Bolonii – przeniknęła do introligatorstwa krakowskiego (np. niektóre dzieła Macieja z Przasnysza vel Mistrza Główek Anielskich dla Jakuba Wedelicjusza z Obornik), ulegając tam dalszej ewolucji formalnej.

Zobacz też

Arabeska
Mandorla
Maureska

Grafika

• 
• 

  Superekslibris Jakuba Wedelicjusza z Obornik w obramieniu o formie mandorla stilizzata na oprawie krakowskiej, l. 30. XVI w., Archiwum Archidiecezjalne w Gnieźnie, fot. A. Wagner

• 

  Superekslibris Jakuba Wedelicjusza z Obornik w obramieniu o formie mandorla stilizzata na oprawie krakowskiej, l. 30. XVI w., Biblioteka Uniwersytecka w Wilnie, fot. Biblioteka Uniwersytecka w Wilnie

• 

  Superekslibris Iwana Sapiehy w obramieniu inspirowanym formą mandorla stilizzata na oprawie wileńskiej z 1543 r.; Muzeum Narodowe Litwy - Wilno, fot. Muzeum Narodowe Litwy - Wilno

Przypisy

1. Piekarski 1925 II, s. 76-77;
2. Macchi F. i L. 2002, s. 283-284;
3. Wagner 2016, s. 78, 261;
4. Wagner 2017, il. 6.

Autor: A.W.