Tralka: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
Linia 1: Linia 1:
 
==Tralka==
 
==Tralka==
(fr. balustre)
+
(balas, balaska) (fr. balustre)
  
 
Pionowy element balustrady schodów, tarasu, balkonu itp. złożony z jednego lub dwóch gruszkowatych elementów – tzw. lalek (t. jedno- i dwulalkowe), wsparty na bazie i przeważnie zakończony płytą tzw. plinty. W renesansowym i manierystycznym zdobnictwie introligatorskim popularny motyw dekoracyjny, występujący jako tralkowy ornament, niekiedy też jako rząd t. stojących obok siebie. W dekoracji renesansowych, architektonicznych opraw krakowskich z 2 ćw. XVI w. spiętrzone t., wyciśnięte z tłoka, imitują trzony kolumn, zakończonych kapitelem (wyciskanym z osobnego tłoka).
 
Pionowy element balustrady schodów, tarasu, balkonu itp. złożony z jednego lub dwóch gruszkowatych elementów – tzw. lalek (t. jedno- i dwulalkowe), wsparty na bazie i przeważnie zakończony płytą tzw. plinty. W renesansowym i manierystycznym zdobnictwie introligatorskim popularny motyw dekoracyjny, występujący jako tralkowy ornament, niekiedy też jako rząd t. stojących obok siebie. W dekoracji renesansowych, architektonicznych opraw krakowskich z 2 ćw. XVI w. spiętrzone t., wyciśnięte z tłoka, imitują trzony kolumn, zakończonych kapitelem (wyciskanym z osobnego tłoka).

Wersja z 18:53, 9 sty 2021

Tralka

(balas, balaska) (fr. balustre)

Pionowy element balustrady schodów, tarasu, balkonu itp. złożony z jednego lub dwóch gruszkowatych elementów – tzw. lalek (t. jedno- i dwulalkowe), wsparty na bazie i przeważnie zakończony płytą tzw. plinty. W renesansowym i manierystycznym zdobnictwie introligatorskim popularny motyw dekoracyjny, występujący jako tralkowy ornament, niekiedy też jako rząd t. stojących obok siebie. W dekoracji renesansowych, architektonicznych opraw krakowskich z 2 ćw. XVI w. spiętrzone t., wyciśnięte z tłoka, imitują trzony kolumn, zakończonych kapitelem (wyciskanym z osobnego tłoka).

Zobacz też

Architektoniczne oprawy
Tralkowy ornament


Grafika

Przypisy


Autor: A.W.