Tekst źródłowy strony Skóra wyprawy glinowej

==Skóra wyprawy glinowej==
(ang. alum-tawed skin, whittawed, white leather, Hungarian leather; fr. cuir mégis; wł. allumata pelle)

Skóra garbowana solami glinu.

Garbowanie solami glinu, zwane białoskórniczym należy do najstarszych metod stosowanych w garbarstwie. Do najbardziej popularnej zalicza się wyprawę zw. glase (fr. cuir glacé), która jest odmianą garbowania glinowego połączonego z dodatkowym natłuszczaniem (np. żółtkiem jaja) i napełnianiem tkanki skórnej mąką. Obecnie garbowanie to zostało zastąpione garbowaniem aldehydowym, cyrkonowym, a także kombinowanym glinowo-chromowym.

Skóra garbowana solami glinu jest mało odporna na działanie wody, sztywnieje i rogowacieje po wyschnięciu, a zanurzona w wodzie łatwo ulega odgarbowaniu. Takie garbowanie określa się mianem pseudogarbowania.

W introligatorstwie świńskie skóry wyprawy glinowej najczęściej były wykorzystywane jako zwięzy w oprawach pergaminowych, a także do wzmocnienia grzbietów i zawieszenia w tzw. oprawach archiwalnych.

==Zobacz też==

[[Indeks alfabetyczny ]] <br>
[[Skóry introligatorskie]] <br>
[[Skóra garbowana roślinnie]] <br>
[[Skóra wyprawy tłuszczowej]] <br>
[[Pergaminowe oprawy]] <br>
[[Archiwalna oprawa]] <br>
[[Zwięzy]] <br>

==Grafika==

<gallery>
File:Glace.jpg|Glacé
</gallery>


==Przypisy==
# Persz T., Materiałoznawstwo dla zasadniczych szkół skórzanych, Warszawa 1997, s. 75-76.
# Macchi F., Macchi L., Dizionario illustrato della legatura, Milano, 2002, s. 9.

----
Autor: '''M.P.B.'''