Tekst źródłowy strony Papier szagrynowy

==Papier szagrynowy==
(papier imitujący skórę, szagryn, presa)  (ang. shagreen; fr. papier chagriné; niem. Chagrinpapier) 

Papier barwny, z wytłaczaną dekoracją imitującą groszkowe ziarno skóry. Wykorzystywany do oblekania okładek, głównie jako uzupełnienie opraw półpłóciennych, także do oklejania teczek, brulionów, pudełek, futerałów.

Papier szagrynowy pojawił się w drugiej połowie XIX w., wypierając modny wcześniej papier safianowy.  Pierwotnie miał wzór drobnego groszku, później grubo ziarnisty. Początkowo produkowano go jedynie w kolorze czarnym, później wprowadzono także inne kolory.
Papier szagrynowy był dość delikatny, trudny w obróbce, nieodporny na wilgoć i prasowanie, o nietrwałej powierzchni, podatnej na ścieranie.

W przedwojennym katalogu J.K. Siudeckiego reklamowany jako szczególnie tani. W powojennej Polsce był to jeden z niewielu typów papieru dekoracyjnego produkowanego na potrzeby introligatorstwa, w bardzo skromnej gamie kolorystycznej: granatowy, brązowy, szary, czarny. Dostępny w handlu detalicznym, był używany do okładania książek i zeszytów.

==Zobacz też==

[[Indeks alfabetyczny]] <br>
[[Papiery dekoracyjne]] <br>
[[Papiery reliefowe ślepotłoczone]] <br>
[[Papier safianowy]] <br>

==Grafika==

<gallery>
File:IMG 3178.jpg|Papier szagrynowy, pocz. XX w. 
</gallery>

==Przypisy==
# T. Kołakowski, Zarys towaroznawstwa papieru i materiałów piśmiennych, Warszawa 1950, s. 96.
# J.K. Siudecki, Katalog nr 3, Warszawa b.r., s. 47.
----
Autor: '''E.P.'''